Een Katholiek feest waarbij gevierd wordt dat de verlosser in de vorm van Jezus Christus aan het kruis gespijkerd wordt. Gezellig feestje, het zijn natuurlijk wel 2 vrije dagen dus we doen eraan mee. Ik ga nu niet de hele bijbel uitspellen maar hetgeen me bezig houdt is waar die langoor met die eieren vandaan gekomen is. De paashaas, ja die! Dus wat doe ik? Ik ga eens goochelen om de herkomst van dat knaagdier te achterhalen. Razend benieuwd waar dat beest die eieren vandaan haalt.

Hier gaan we, de paashaas: “De paashaas is een fictieve haas waarvan aan kinderen wordt verteld dat hij paaseieren brengt op Pasen. Hij is de personificatie van het paasfeest.” Kijk, we liegen al tegen onze kinderen als het om Sinterklaas gaat, de kerstman en de tandenfee. Straks gaan we nog tegen onze kinderen vertellen dat de bezuinigingen in 2013 door de één of andere vogel werden doorgevoerd. Zoiets als: “Geeft niks hoor jongen ( of meisje natuurlijk ), jij kunt het ook niet helpen dat je in een tijd geboren bent waarin spaargeld verdween als sneeuw voor de zon en de huizen geen drol meer waard waren. Dat kwam allemaal omdat er een vogel het binnenhof was binnengevlogen die nogal wat van een kip weg had, die pikte alles wat je je maar kunt voorstellen”. Voor je het weet gaat Rutte de geschiedenis in als de zwarte kip, sterk, meedogenloos en voorzien van een redelijk bezopen beleid. Goed gekleed, dat dan weer wel.

Hoe komt die nephaas aan eieren? Dat schijnt een dwaling te zijn die door de eeuwen heen vermengd is met een andere legende. In Frankrijk, België en het zuiden van Nederland ging het gerucht dat de klokken van de kerk na Witte Donderdag na het luiden vleugels kregen en naar Rome vlogen om eieren te gaan halen. Tja, wat moet je anders uit Rome mee terug brengen hè. De kruidenier op de hoek had zeker geen scharreleieren meer, alleen legbatter-eieren. Plofkip (Rutte) eieren schijnen ontzettend slecht voor je te zijn, niet alleen voor de portemonnee maar ook voor de spijsvertering. Dan vraag ik me toch even af waarom Samson geen lang haar heeft, heeft Rutte hem in de nacht voor de formatie van zijn lokken ontdaan om hem een willoos slachtoffer te maken van het te voeren beleid? Of is het juist andersom en is Samson de drijvende kracht die Rutte de opdrachten geeft? Wie het weet mag het zeggen. Niet echt maar zo loopt het verhaal een beetje leuk.

De politiekhaan steekt de kop weer op hoor, nu we het er toch over hebben mag ik ook wel even melden dat er in onze geliefde landstreek in Duitsland, waar lederhosen en rondborstige serveersters de toon zetten en waar onder het genot van een glaasje bier van 3 liter auto’s ontworpen worden die de naam BMW dragen het symbool van Pasen de haan is. Ik wist dat er aan die Beierse boeren iets niet helemaal jofel was maar om nu een haan in te zetten om eieren te gaan halen gaat me toch te ver. Toegegeven, het is altijd beter dan een haas. Andere Duitse regio’s zetten weer andere dieren in voor het klusje de eieren te halen, zo wordt daar in Thüringen en in Westfalen een vos voor gebruikt. Hoe lang denk je zelf dat een vos erover doet om van Rome weer thuis te komen? Dat beest krijgt honger onderweg en laat die nu toevallig gek zijn op eieren. Dus de kinderen rennen nog voor zonsopgang de tuin in om die verrekte eieren te zoeken en vinden daar een vos die op zijn rug ligt en niet meer bijkomt van de hoeveelheid eieren die hij al binnen heeft.

Dan is Oostenrijk toch het meest nuchtere land, daar laten ze gewoon de kip het klusje klaren, niets Reintje de vos of Buggs Bunny maar gewoon een kip. Biologisch verantwoord op meer dan één manier. Dan moet ik ook nog even kwijt dat er in Bremen hele rare mensen wonen, die denken dat de koekoek die eieren brengt. Biologisch gezien is het eigenlijk niet zo stom. De koekoek legt zijn eieren in het nest van andere vogels dus in dat opzicht kan ik er wel een beeld bij vormen.

Tot slot Australië, jawel, door de vele immigranten is de Paas-traditie daar ook mee naartoe genomen. Nu wil het feit dat konijnen en hazen in Australië een plaag zijn dus om het imago een beetje op te krikken wordt er daar sinds 1968 van de “Easter bilby” gesproken, een langoorbuideldas. Niet op de pianist schieten graag, ik had er ook nog nooit van gehoord.

Uiteindelijk heeft die haas niets met Pasen te maken maar het is ons door de Duitsers in de 16e eeuw wijsgemaakt, net als de kerstboom is het met oosten wind als een soort van besmetting op ons neergedaald. Wat eieren met Pasen te maken hebben wil ik niet eens gaan goochelen, wie weet wat daar dan weer uit gaat komen.

In ieder geval, aan iedereen een heel erg vrolijk pasen gewenst!

Nico.

Het internet, daar moet toch ergens een streaming video van de live race te vinden zijn? Natuurlijk, in Spanje en Engeland wordt het wel uitgezonden. Via goochel vind ik binnen notime de links, nog 1 minuut en ik wil een tweede bak koffie. De eerste de beste live-link die ik aanklik geeft een melding terug dat ik niet geautoriseerd ben om dit te bekijken. Andere proberen, nee hoor dezelfde melding. Hebben de Fransen alle IP-adressen geblokkeerd om de formule1 via een ander land te kunnen bekijken. Nee, nou wordt ie mooi! Met een acceleratie waar de eerste de beste formule1 wagen jaloers op zou zijn stier ik de trap op om het kaartje van Canal Digitaal uit de ontvanger van mijn zoon te slopen. Blijkt dat er op de Astra satelliet geen BBC en ook geen Spaanse zenders zitten. Duitsland dan? Alweer mis! Die zenders zullen vast wel door Canal Digitaal worden doorgegeven maar ik heb geen sport-kaart. Ja, een jaarkaart van de snookerclub maar die lust de ontvanger niet.

Teleurgesteld en kwaad, nog slaperig en sacherijnig ga ik op een slakkegangetje mopperend mijn 3e bak koffie halen. Wat een land zeg. Nu zeg ik dat wel maar ik heb begrepen dat het in Nederland ook niet meer vrij te ontvangen is. Dat is PPV geworden, nee geen politieke partij maar Pay Per View. Dat gaat hier om te beginnen al niet door, ik heb nog zo’n hark op het dak staan om überhaupt tv te kunnen kijken, je weet wel, zo’n visgraat die in Nederland al 25 jaar geleden is uitgestorven. Nee die is niet oud, die hark is pas een jaar geleden geplaatst door mijzelf om de oude hark te vervangen. “Heb je dan geen kabel?” Hoor ik je vragen. Nee, heb ik niet, ja electriciteitskabel en telefoonkabel maar daar houdt het dan ook wel mee op. De telefoonkabel moet je je niet veel van voorstellen, daar kan je dus echt geen boxje op aansluiten om tv te ontvangen. Die kabel is nog uit 1947 en is alleen bedoeld om over te telefoneren. Het internet is hier net zo snel als de gemiddelde bewoner van ons dorp, 85-plus en op 3 benen lopend. Twee van henzelf en een stok om op te steunen. We hebben niet eens gas, ze zijn al 8 jaar bezig om het dorp te voorzien van een gasleiding, de verwachting is dat we in 2019 op de gasleiding aangesloten kunnen worden. Heeft geen nut want de andere kant van die pijp is een open gat, ze moeten eerst nog een gasleverancier vinden die er een verdeelstation wil gaan bouwen. Dus ik verwacht rond 2035 over te kunnen gaan op aardgas. Tegen die tijd is het bij Slochteren ook op en is heel Groningen in het gat van de welvaart verdwenen.

Het is inmiddels half negen, ik heb geen meter van de race kunnen zien. De koffie is bijna op en ik moet nodig naar het kantoor. Het duurt normaal gesproken 20 minuten voordat ik uitgewerkt ben, ik ben nogal traag. Gelukkig heb ik wat te doen in die 20 minuten, kruiswoordpuzzels of ander zinloos tijdverdrijf. 20 Minuten per dag voel ik me net een ambtenaar in mijn eigen kantoor van 1 meter 20 bij 80 centimeter. Het heeft wel een directe verbinding met het riool, de beerput is een paar jaar geleden buiten gebruik gesteld. Oh, je had nog niet begrepen dat mijn kantoor het toilet is?

Zo zie je maar wat je allemaal mist als je Nederland verlaat voor een prettig optrekje, schone lucht en ruimte om te leven. Ruimte inclusief geen kabel-tv maar wel met een telex aansluiting, een pandje uit het jaar 1100 met muren van 60 centimeter dik inclusief geen isolatie. Niet warm te stoken dat hok, ik heb er deze winter al 8 kubieke meter openhaardhout doorgejaagd om alleen de keuken warm te houden. Het voordeel is wel dat je met de boor niet bang hoeft te zijn dat je bij de buren door het schilderij aan de muur heen boort. Dat is me in Den Haag al eens gebeurd, het was best een gênant gezicht om te zien dat de boor precies onder de buik van een stier door het prentje kwam. Ik heb dat schilderij wel even in notime 3-dimensionaal gemaakt maar de buren waren er niet van gecharmeerd, zeikers! Hier hebben we geen buren, tenminste, geen buren die van dezelfde muur als wij gebruik maken, dat heet vrijstaand geloof ik.

Eens kijken wanneer de volgende race is en hoe ik die dan wel kan gaan aanschouwen, ik heb wel een idee. De watermolen waar mijn (onze) vriend Dean woont staat al een jaar leeg. Juist, de Dean van de 530D kronieken. Hij heeft een schotel met ontvanger die ook de BBC laat zien op de tv, het enige probleem is dat het er koud is dus ik denk dat ik zijn ontvanger met kaart maar even confisqueer zolang hij er niet is. Pfff, wat een land zeg hier, de droom van vele Nederlanders om in Frankrijk een huisje te hebben, ik zeg blijf erover dromen dan valt het altijd mee.

Nico.

Het begin van het formule1 seizoen, ik heb er naar uitgekeken. Niet iedereen is er dol op maar ik wel. Ik ga geen verhandeling geven over het wel en wee in de formule1 of wie mijn voorkeur heeft. Nee ik begin bij het begin op 16 maart 2013. Dat noemen ze een “offset”, normaal is het begin om en nabij het jaar nul gelegen maar om het begin van dit verhaal aan te geven is het nu dus even 16 maart 2013. Overigens hadden ze in het jaar nul ook races, geen tv maar wel races. Ooit de film Ben Hur gezien? Nee? Nou dat gaat dus over … uhh, laat maar zitten. Weet wel dat Julius Cesar niet voor niets is omgedoopt tot Julius Racekar. Door mij ja. Wat is het verschil tussen nu en toen? Er vallen nog steeds doden tijdens de races, gelukkig in de formule1 sinds het verschrikkelijke ongeluk van Ayrton Senna niet meer. Toch vreemd dat bijna niemand zich Roland Ratzenberger herinnert. Een jonge coureur die een paar weken voor het ongeluk van Senna de dood vond. Shoot, ik zou niet uitweiden over de formule1, ik beloof het niet meer te doen.

16 Maart dus, de eerste race is in Australië. Geen punt maar dan moet ik vroeg mijn bed uit. De avond valt en ik zit nog even op het forum te kijken, wanneer doe ik dat niet zou je zeggen. Dan schiet mij ineens te binnen dat ik even moet kijken hoe laat de eerste race van het seizoen begint, om 7 uur s’morgens, juist. Naar bed en dapper de wekker op 6:15 zetten, met het genot van het nieuwe seizoen in gedachten val ik al snel in slaap.

De wekker loopt af, wat is een nacht toch kort als je goed slaapt hè. Miki, mijn vrouw, schrikt wakker en vraagt waarom die kl*tenwekker midden in de nacht afgaat. Niks aan de hand schat, de formule1 race begint zo. Ohh, draait zich om, mompelt nog wat en snurkt verder. Eerst koffie zetten want anders val ik in slaap tijdens de race, en waarom hoor ik nu ineens vanachter een aantal beeldschermen opmerkingen van “Zie je nou wel, er is niets aan.”? Ik vind van wel en met een verse bak koffie in de hand begeef ik me naar de woonkamer, een kwartiertje later kom ik daar aan. Ruim wonen heeft zo zijn ongemakken. Was je van plan een groot huis te kopen als je postcodeloterijmilionair wordt? Ik raad het af, 45 minuten lopen om de vuilbak buiten te zetten gaat in de zomer nog wel maar als het 5 graden vriest is het ineens een ander verhaal.

Hierbij moet ik denken aan een stukje van Freek de Jonge uit de 70-er jaren, Freek wie? De Jonge jongen, sjonge jonge. Enfin, ik citeer:
“Ik ben geen held in het verkeer en na een optreden sukkel ik dan met een gangetje van 90 naar huis. Dan kom ik bij de poort van mijn oprijlaan, daar durf ik wel gas te geven en met een gangetje van 180 ben ik dan binnen 2 uurtjes thuis. Ja ik woon nogal ruim. Één keer is het me gebeurd dat ik op mijn oprijlaan zonder benzine kwam te staan, sindsdien is er halverwege een tankstation en heb ik 3 praatpalen laten installeren.”
Praatpalen, tja dat komt tegenwoordig niet meer voor, de goede oude tijd. Als je op de wegenwacht wachtte wachte je het langst. Ik zag daar toen al overeenkomsten met de formule1 in, die moeten ook altijd terug lopen als zo’n racewagen het opgeeft.

Ik zet de tv aan, even bij de les blijven want daar ging het over. Als je ruim woont dan krijg je dit soort gedachten onderweg naar de woonkamer. Je zou bijna vergeten waarvoor je de reis eigenlijk gemaakt hebt, koffie koud en dan terug moeten lopen omdat de batterijen van de afstandbediening toevallig leeg zijn. Die batterijen liggen natuurlijk in de keuken dus moet je nog een half uurtje onderweg.

Goed, de tv gaat aan maar in plaats van ronkende motoren en haarscherpe inhaalacties zit ik ineens naar een kinderprogramma te kijken. Wat is dit nu? Het is 5 voor 7 en ik wil de startgrid zien. Andere zender dan? Ik scan fanatiek de beschikbare kanalen af maar niets wat op formule1 lijkt. Wat nu weer? Via het internet kom ik te weten dat de Franse tv stations het niet de moeite waard vonden om dit evenement nog langer uit te zenden. Ben je mooi klaar mee als je het graag ziet, ik voel me gediscrimineerd en denk aan een protestactie. Het dringt tot me door dat alle andere formule1 liefhebbers in Frankrijk het meer op vervoer per auto hebben dan te gaan lopen protesteren.

Wordt vervolgd,
Nico.

Dit artikel heeft al eens in het clubblad gestaan maar niet alle lezers zijn lid van de club, daarom nu dus ook te lezen voor de niet-leden.

Op een mooie winterdag ben ik onderweg naar huis in Frankrijk, dat is in totaal een ritje van 65 km over de provinciale weg. Omdat het spitsuur is zitten alle huisvaders ook op de weg en ik weet echt niet waarom, maar die hebben dus totaal géén haast om thuis te komen. Met 60 tot 70 km per uur zit ik allerlei redenen te verzinnen, “zijn vrouw kan niet goed koken zeker” en “volgens mij is je schoonmoeder op bezoek”. Hoe dan ook, het schiet niet op.

Dat wordt nog erger gemaakt doordat het vrij heuvelachtig is en er op bijna de helft van de route, en terecht overigens, een doorgetrokken streep staat. Om het plaatje compleet te maken moet ik door precies 10 dorpen heen en staat er één flistskast ergens in het wild.Het sukkelt al met een veel te lage snelheid voort en dan gaan Boer Biet, Truus Trammelant en Harry Huiverig nog afremmen ook !! Ik weet ook wel dat die provinciaaltjes een puntenrijbewijs hebben, maar met 50 langs een elektronische struikrover waar je 90 mag krijg je echt geen punten mee terug!

Nu ben ik een redelijk geduldig mens, maar je kunt het ook overdrijven hè. Dus als het even kan schiet ik met de 7 een paar geitenkaaseters voorbij. Om vervolgens weer flink af te remmen want aan de horizon doemt een dorp op. De remmen in de Franse autootjes schijnen niet erg best te zijn, dus moet er ruim van te voren snelheid geminderd worden om vervolgens met 30 km per uur het dorp door te kunnen kruipen.

Ik nader dorp nummer vijf, ongeveer halverwege mijn rit. Ja, dat had je waarschijnlijk zelf ook wel kunnen verzinnen. De weg is vrij en ik besluit nog enkele escargots in te halen. Voor de lol zet ik de automaat in sportstand, niet dat het nodig is maar dan gebruik ik die ook eens.
Met het gas op de plank vlieg ik er vier voorbij, bij de vijfde kijk ik in mijn achteruitkijk spiegel of ik al naar de rechter baan kan. En dan zie ik tot mijn grote schrik een gigantische mistbank achter mijn auto ontstaan. De schrik slaat om mijn hart, ik zal de koppakking er toch niet uitgeblazen hebben? Naah, kan niet, nog nooit van gehoord bij een BMW V8 motor. Maar ik kan natuurlijk zomaar de eerste zijn.

Ik laat de 7 uitrollen en na de rotonde kan ik hem aan de kant zetten. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat er in de diesel gebakjes die ik net voorbij ben gegaan enige lol te bespeuren is. Ik blijf dan ook even zitten tot het slakkengilde voorbij is. Na enkele minuten open ik de motorkap, daar valt niets te zien vanwege de stoom, zelfs mijn bril beslaat aan beide kanten. Van buiten én van binnen. Als de stoom is opgetrokken zie ik dat de radiatorslang geëxplodeerd is, pffffff ….. een geluk bij een ongeluk!! Maar hoe kom ik nu thuis? 30 Kilometer lopen gaat het niet worden, en liften is hier al helemaal niet succesvol.

Gelukkig heb ik altijd gereedschap bij me, dat stamt nog uit mijn studietijd toen ik auto’s reed die bijna dagelijks een interventie nodig hadden. Ik demonteer de slang en ga lopend naar het dichts bijzijnde sleutelhok, de term garage is hier beslist niet op van toepassing. Erg hoopvol ziet het er niet uit met een Renault 4, een Fiat Doblo en een fossiele Citroën Visa voor de deur.
Ik waag het erop, tja, er is geen alternatief. Bonjour, heeft U een stukje slang voor mij? Bedenkelijk kijkt de antiek sleutelaar naar de koelslang en het eerste antwoord is natuurlijk “nee”. Het hoeft niet precies dezelfde te zijn, als het nodig is leg ik er zelf wel even een bocht in, als ik maar thuis kom. Willem met zijn waterpomptang zal en moet weten uit wat voor een auto de slang komt, deze is van een BMW. Hij trok een smoeltje alsof hij nog nooit een BMW van dichtbij had gezien, maar was hulpvaardig genoeg om mijn rampslang te voorzien van een hele rol duct-tape. Bedankt, wat kost dat? Hij kijkt me aan en zegt “gratis”, en ik hoor hem denken “ je komt er toch niet ver mee”.

Wordt vervolgd,
Nico.

Stof genoeg in huis met de verbouwing waar ik mee bezig ben maar weinig waarvan ik zeg dat het de moeite waard is om te vermelden. Oké, misschien die munt van 10 centimes uit de tijd van Napoleon de 3e die ik onder de vloer heb gevonden, muntje uit 1863 en alleen in uitmuntende staat iets waard. Je begrijpt het natuurlijk al, dat is dit muntje niet. Ik heb nog wel verder gezocht naar “de schat”, er kwamen nog een six-pence en een Amerikaanse dollar onder vandaan. Net niet genoeg om van te gaan rentenieren. Dus ja, waar moet ik het dan over hebben?

De geschiedenis is afgezaagd, dat is allemaal al eens gebeurd dus er is niets nieuws onder de zon. Ik heb op school dan ook nooit begrepen waarom we zo nodig moesten weten wanneer de 80-jarige oorlog heeft plaatsgevonden of waarom het “tot je ontwikkeling bijdraagt” als je weet met wie Louis de veertiende allemaal naar bed geweest is. De noormannen kwamen uit het noorden, goh wat een verrassing. Later bleek dat een noorman geen viking is, die kwamen weer ergens anders vandaan. Feit is wel dat het allemaal ijskonijnen waren uit het noorden. Lekker belangrijk om te weten. Of dat Bonifatius als een bokking is vermoord, oh nee, bij Dokkum vermoord. Van mij had het net zo goed bij Sexbierum mogen zijn, dan had ik misschien nog een beetje het idee gehad dat het logisch is dat je een geestelijke, koste wat het kost, bij een dorp met zo’n naam vandaan wilt houden.

Nu we het toch over school hebben kan ik je vertellen dat er wel meer vakken zinloos waren, neem nu lichamelijke oefeningen. Daar was ik in het begin heel erg geïnteresseerd in maar toen bleek dat je jezelf in het zweet moest gaan rennen zonder dat daar iets tegenover stond was de lol er al snel vanaf. Bij lichamelijke oefeningen had ik toch een heel ander idee hoor! Goed, je mag er best moe van worden maar het moet wel bevredigend zijn vind je niet? Het gevolg was dan ook dat ik al bij de eerste les op de gang stond, het is verboden aan lichamelijke oefeningen een eigen invulling te geven. Ze roepen al jaren tegen je dat je eens initiatief moet nemen en als je dat dan doet was dat ineens niet de bedoeling. Toen heb ik het initiatief genomen om die lessen niet meer te volgen, weer niet goed natuurlijk en dan mag je op bezoek bij de rector. Cor heette de beste man, juist, cor-rector.

De rector hield je altijd wel bezig, meestal met sommen maken. Dat noemde ze toen al moderne wiskunde, ik was er snel op uitgekeken en ik stap naar Cor toe. Ik vraag hem waarom al die opgaven een andere uitkomst hebben waarop hij antwoordt: “het gaat niet om de uitkomst maar om de berekening”. Nou dan weet ik nog wel een ander sommetje voor je, hoe je die ook wendt of keert daar komt altijd 9 uit. Hij keek me met ongeloof aan, geloof je me niet? Probeer het dan maar eens, neem een getal in je gedachten van 1 tot en met 9, dat noemen we geheel in de stijl de variabele. Heb je er één gekozen? Mooi, vermenigvuldig dat met 3, tel er dan 3 bij op en vermenigvuldig de uitkomst nog eens met 3. Je hebt nu een getal van 2 cijfers, tel die 2 cijfers bij elkaar op en je zult zien dat de uitkomst altijd 9 is! Zo, sommetjes maken was er in het vervolg voor mij niet meer bij. Tja, als het toch om het principe gaat dan is het wel zo mooi als je de uitkomst al weet. Over het principe van mijn som heeft hij het nooit meer gehad.

Eens kijken waar ik het nog meer over zou kunnen hebben, het nieuws natuurlijk! Ik pak zo maar een paar headlines van de laatste paar dagen. Er staat een schoorsteen op de Sixtijnse kapel, dat is wel handig want als de stembriefjes verbrand worden zonder schoorsteen stikt de nieuwe Paus ter plekke. Lubbers licht gewond bij ongeluk, met zijn elektrische auto nota bene. Schroevendraaier in het hoofd van een Pool, hij had niet begrepen dat je gereedschapskoffers kunt kopen om die dingen in op te bergen. Waarschijnlijk hebben ze bij de inburgeringcursus het werkwoord kopen overgeslagen. Kees Tol is de mol, zal me een worst wezen. Politie zoekt naakte automobilist, wat een signalement, erg goed gedetailleerd ook. Willem Alexander stopt als militair. Hoezo? Heeft hij een ander baantje op het oog? Ik dacht altijd dat de koning het hoofd van de strijdkrachten was, zal wel weer ouderwets zijn zeker. Politie moet ervaring bij rellen delen, thuis oefenen jongens!

Laat ik maar ophouden, het nieuws is ook niet veel soeps.

Nico.

Heel lang kan ik niet van de 7 afblijven, het certificaat kan binnenkort in de bus vallen en de APK moet geregeld worden. Over de APK gesproken, de 7 lijkt keuringswaardig maar moet ik nog meer nakijken? Ik heb mijn twijfels over de schokbrekers maar ik besluit eerst maar eens naar de APK te gaan en zien wat er nog aan afkeurpunten uitkomt. De schokbrekers zijn voor mij een punt van aandacht, als ik over een verkeersdrempel heen rij dan is het net of ik aan het bungie-jumpen ben. De 7 heeft geen problemen met bochten en wegligging maar toch zit het me niet lekker. Daarbij geeft de versnellingsbak nog steeds problemen maar dat zal voor de APK geen punt zijn, het komt toch pas voor na een 100 kilometer gereden te hebben.

Met angst in de schoenen maak ik een afspraak, het moet gewoon want als het certificaat binnenkomt ga ik dezelfde dag nog een Frans kenteken halen. Dan moeten alle papieren wel aanwezig zijn. Ik heb mijzelf nog een week speling gegeven om de 7 eventueel voor een gratis herkeuring aan te bieden en over 2 dagen heb ik een afspraak voor de eerste APK ronde. Even relaxen, niets meer aan de 7 doen want er bestaat nog meer in het leven dan een auto. Ja ja, makkelijk gezegd, ik ben nog niet eens op de helft met het perfect maken van mijn project-7. Toch maar even een paar dagen een ontwenningskuur gevolgd en de 7 lekker gelaten voor wat het is.

7 Uur ’s morgens op een mooie dinsdag loopt de wekker af, ik heb rond 8 uur een afspraak bij de keuringsboer. Eerst een paar kannen koffie anders kan ik de spanning niet aan. Met een omweg van 10 kilometer arriveer ik bij de keuringsboer die gewend is aan Renaultjes en aanverwante artikelen. De motor en de katalysators moeten goed warm zijn voor de uitlaatgas meting, vandaar de 10 kilometer omweg. Ik lever de sleutels in en Pierre gaat met mijn 7 aan de slag. In Nederland zou die gozer gewoon Piet genoemd worden maar hier heeft zelfs een plattelands naam zoals Piet een goede klank. Nu hopen dat de uitslag net zo goed is. Als eerste de uitlaatgastest, hij steekt de sonde in de uitlaatpijp die het minste roet naar buiten gooit dus dat is hoopvol. Je moet weten dat er onder mijn 7 geen middendemper zit dus hij meet alleen de uitlaatgassen van de linker cylinderbank. Alsof Pierre dat wat uitmaakt, de volgende stap is de rem- en schokbreker testbank. Ik zie op de monitor waarden voorbij komen waarvan mijn mond open valt. Zo goed heb ik het nog nooit gezien! En jawel hoor mijn home-made modificatie van de handrem werkt! Pierre heeft niet gezien dat het airbag lampje niet is aangegaan en, zoals het hoort, weer uitging. Voordeeltje voor mij, hij had ineens zoveel lampjes voor zijn neus dat hij de één niet van de ander heeft kunnen onderscheiden.

Verder, naar de brug voor een visuele inspectie. Lagers, stofhoezen, onderkant, uitlaat en wielophanging worden gecontroleerd. Hij heeft geen idee hoe het eruit hoort te zien en de verwijderde middendemper valt hem dus niet op. Pierre doet wel heel erg interessant daar onder mijn 7 maar waar het over gaat heeft hij niet echt begrepen. De 7 wordt naar buiten gereden en hij gaat zijn rapport uitprinten. De 7 is goedgekeurd met één opmerking van zijn kant, er zit beginnende roest op de onderkant. De fietspompjes die schokbrekers moeten voorstellen zijn niet opgevallen op de testbank, ook de roest aan de benzinetank niet. Laat staan de versleten reactiearmen aan de voorkant. Dat hij de hardy-schijf niet heeft aangemerkt als zijnde “aan vervanging toe” inclusief het tussenlager verbaasd mij niets. Maar ja, dat ga je krijgen als je de hele dag alleen maar lelijk eendjes keurt en al ruim 40 jaar geen achterwiel aangedreven auto meer gezien hebt.

Ik ben blij, de 7 heeft een CT! Dat is een Control Technique oftewel een APK en is daarbij voor 2 jaar geldig. Wel wordt het uitvoerkenteken op het kleine stukje papier wat aan de binnenkant van de voorruit geplakt moet worden geprint, hopelijk zal dat uitvoerkenteken de week daarna vervangen worden door een origineel Frans kenteken.

Nou, dat hebben we gehad, op naar zaken die echt aangepakt moeten worden. Of de keuringsboer het nu gezien heeft of niet, de 7 is nog lang niet klaar. Een week later valt het lang verwachtte certificaat van overeenstemming in de bus, feestje! Ik ga naar het equivalent van AH in Frankrijk, de Super U, om wat champagne in te slaan. De Fransen weten hoe ze de geachte clientèle moeten binden, niet zoals in Nederland waar iedereen “jij” is maar U. Wel jammer dat de Fransen zelf geen idee hebben hoe beleefd ze eigenlijk zijn. Aan de andere kant is het geen gezicht als er “Super Vous” op de gevel zou staan.

De gewenste flessen onder het genot van de electronische vertroetelaar, te weten de zachte maar kooplustig makende muziek in het wagentje gemikt. Ook maar een blok Foie Gras, ganzenlever, door die rotmuziek erin gesjoelt . Vind ik lekker, mag niet van de PVDD of hoe dat ook mag heten maar in Frankrijk is het een traditie en dat pakt geen enkel Nederland splinterpartijtje van ze af. Ik kom met mijn decadente inkopen bij de kassa en daar wordt om mijn “Carte de Fidelité” gevraagd. Fideel kaartje wat zich in de Franse samenleving heeft genesteld zoals de bonuskaart dat hier gedaan heeft. Natuurlijk heb ik die, toch moet ik altijd aan Fidel Castro denken op de één of andere manier, supermarkt communisten zijn het ten slotte allemaal! Dat wil zeggen, de baas is rijk en zijn personeel werkt voor een hongerloontje. Nee echt, ik heb het jacht van de grote baas van de Super U in Saint Tropez gezien, de gemiddelde ervaren interieurverzorgster heeft 3 weken nodig om het van boven tot beneden “een beurt” te geven. Als bonus kan ze waarschijnlijk ten hoogste zelf op een beurt rekenen onder het motto dienst en wederdienst. Ja, of 1000 punten extra op haar kaartje natuurlijk, ligt aan leeftijd en uiterlijk zo ongeveer. Nu weet ik ook waarom er nooit lelijke oude vrouwen op dat soort bootjes een baan vinden. U noemt dat discriminatie? Nee hoor, zoals de Nederlandse overheid placht te doen heet dat “een voorkeursbeleid”.

Wordt nog steeds vervolgd,
Nico.

Het vervolg van “Kronieken van een E39 530D. Deel 7”.

Via het Forum kom ik te weten dat er naar alle waarschijnlijkheid een terugslagklepje in de brandstoftoevoer niet meer werkt. Ik vraag me toch af hoe zo’n klepje ineens de geest kan geven als je een heel ander deel van de brandstofleiding afbreekt. Overigens sta ik nergens meer van te kijken tegenwoordig, en al helemaal niet wat BMW betreft.
Ik geef het goede nieuws door naar die andere wereldstad en drie weken later komt Dean zowaar terug met een nieuw terugslagklepje. Niet dat ik er was, ik zal al weer in Nederland. Enfin, Dean heeft ook zelf het terugslagklepje gemonteerd in zijn 5 en wonder boven wonder sloeg het beest in één keer aan. Je moet je voorstellen dat zijn BMW zo’n 10 weken buiten gebruik geweest is.

Eindelijk treffen we elkaar weer eens in Frankrijk en ik krijg het hele verhaal over de C5, zijn BMW en alle andere dingen te horen. Ook haal ik de volgende dag de C5 weer bij hem op, met twee splinternieuwe voorbanden eronder. Dat had slechter gekund! Dean had voor weinig 2 Pirelli’s kunnen krijgen die de C5 een veel betere wegligging geven dan de standaard Michelins. Over de prijs hebben we het niet gehad, dat zagen we beide als vergoeding voor het lenen van het stuk fruit. Waar vind je nog zulke vrienden? Zoals ik bedoel ik hè!

Er gaan enkele weken voorbij voordat zich een “min of meer” nieuw probleem aandient. Het probleem is niet nieuw, het is meer een terugkomend verschijnsel. Om bij het begin te beginnen, Dean had mij gevraagd om een stukje in zijn 5 te rijden om te voelen of de besturing nog in orde was na het debacle met de depanneur, dat was het dus niet. Vijf dagen later had hij er 2 nieuwe draagarmen onder geschroefd en vroeg mij nogmaals een stukje te rijden. Wat is een E39 toch een grote auto als je aan de andere kant zit te sturen zeg! En dan te bedenken dat mijn 7 nóg groter is.

Wat mij opvalt is dat de indicators van de richtingaanwijzers in het instrumenten cluster het niet doen. De richtingaanwijzers zelf werken overigens prima, net zoals het groot licht en de mistlampen, maar geen van allen geven een indicatie in het cluster. Terug naar het begin van het verhaal dus, buiten dat de motor goed loopt maar nog steeds tikt als een dwaze. Dean krijgt wederom alle kleuren van de regenboog, goh dat heb ik eerder gezien en hij kan het nog steeds! Over een paar dagen moet hij terug naar het land waar de pub’s sluiten als je net dorst krijgt, daarbij heeft hij een nieuwe APK nodig, een MOT op z’n Engels. Het blijft een weggelopen Brit, hij heeft nog steeds een Engelse nummerplaat en registratie.

Aan de computer dan maar weer, maar de software kan geen problemen in de modules vinden. Als ik een cluster-test doe dan komen alle lampjes wel netjes op, dus wat kan het nu weer zijn? De Webasto is al buiten spel gezet en dat bevestigt meteen mijn gedachten over de samenhang tussen de standkachel en het cluster probleem. Er is geen samenhang! Wat de eilander, die het probleem schijnbaar had opgelost, heeft gedaan weet ik echt niet, feit is wel dat het cluster probleem stiekem zijn weg terug vindt in de 5. En die rode punt is er ook nog steeds.

Natuurlijk komen problemen niet alleen, de 5 trekt ook niet echt meer en de gemiddelde Smart is op dat moment sneller. Turbo? Zit er een turbo op dan? Daar is helemaal niets van te merken! Toch komt er geen zwarte walm uit de uitlaat dus denk ik dat de luchttoevoer wel in orde is. Één ding tegelijk, eerst het clusterprobleem. Ik kan me herinneren dat ik de LKM (lichtmodule) die hij via Ebay had gekocht erin gebouwd had, omdat hij toch de motor liet repareren in Engeland heb ik die laten zitten. Ik krijg een ingeving en vraag aan Dean of hij de oude LKM nog heeft, wonderwel heeft hij die bewaard. Nou, dan gaan we eerst de oude erin zetten. Zoals gewoonlijk sloop ik eerst de verkeerde kant van het interieur, oh shit! Al snel heb ik de juiste kant open en haal de LKM eruit, oude er weer in en gaan met dat ding.

Even testen, clustertest is goed maar dat was bij de andere ook geen probleem. Wonderwel werken de indicatielampjes van de richtingaanwijzers weer, ook het grootlicht lampje is present. Eens kijken, ja hoor de rode punt is uit het instrumentencluster verdwenen. Hé, dat is vreemd, indien de LKM de kilometerstand bijhoudt dan klopt er iets niet want die LKM heeft een kleine 5000 kilometer op de plank gelegen. Per definitie zou de punt dan moeten blijven omdat je maar iets van 100km speling hebt. Later heb ik geleerd dat als de kilometerstand in het cluster hoger is dat het geen enkel probleem is, de LKM “leert” dan de stand van het cluster. Andersom gaat niet, een LKM met een hogere stand zal zich niet naar beneden bijstellen en laat dan vrolijk de rode punt in het cluster oplichten. Dus voor de firma Beun en Co valt er weinig te rotzooien.

Dean blij, hij kan zonder angstzweet in zijn handen naar de APK. Alles bij elkaar is het toch redelijk soepel verlopen.

Nico.

Wat is dat eigenlijk? Ik ken kunstschilders die niet eens een kozijntje een beetje behoorlijk in de lak kunnen zetten, nee schilderen moet met veel kleuren op een doek wat op een muildier vastgemaakt is en waarbij vooral niet aan de rest van het mensdom gezien moet laten worden wat de kunstenaar nu eigenlijk met dat keutelprentje probeert te zeggen. Zo zijn er veel, omhoog gevallen artiesten die de ware kunst aan hun achterste lappen en er nog mee weg komen ook. De term “omhoog gevallen” is een metafoor, daar is de kunstenaar zelf zich niet bewust van. Nog sterker, hij/zij zal altijd het standpunt van vrijheid van meningsuiting, in welke discussie dan ook, naar voren brengen om goed te praten dat hetgeen ze produceren een aanvullende waarde voor de mensheid heeft.

Zijn we er allemaal nog of hebben jullie inmiddels een zelfmoordvleugel in je huis ingericht? Voor de echte “Diehards” ga ik dan nog even verder, die hebben niet op de retourtoets geklikt dus die groep wil de rest van het verhaal lezen. Op eigen risico hè. Ben je kunstenaar, op welke wijze dan ook, dan zou ik nu stoppen met dit artikel lezen. Als laatste waarschuwing zeg ik tegen de kunstenaars onder ons dat dit niet geschikt is voor gevoelige geesten tenzij je naar laterale motivatie op zoek bent. Ik weet het, een heleboel lelijke woorden die wel iets betekenen maar waarvan de betekenis je niet zo 1 2 3 te binnen schiet. Ik neem het je niet kwalijk. Voor de overgebleven 2 lezers het vervolg.

Kunstschilders en aanverwante knutselaars dus, wat een volk zeg, met argumenten die nergens over gaan proberen ze hun bestaan te rechtvaardigen. Ga toch gewoon naar een uitzendbureau en neem een baan als inpakker of zo. Daarmee kom ik op het punt dat elke kunstenaar een soort van “drijver” nodig heeft in de vorm van een ander persoon. Iemand die het gefrutsel recht kan praten, promoten en als het even kan ook nog verkopen. Voor veel geld natuurlijk want geen enkele kunstschilder wil eindigen als Van Gogh, wat zegt U? Juist ja, lastig luisteren zonder oren hè. Vraag dat maar eens aan Niki Lauda. Nu kunnen we gaan filosoferen over het feit dat kunstschilders pas na hun dood bekend worden en hun schilderijen geld gaan opbrengen. Dat ga ik niet doen, indien je jezelf nog niet in je eigengemaakte zelfmoordvleugel van je huis hebt opgehangen zal ik eens vertellen wat ik wel echte kunst vind.

Zijn alle kunstenaars inmiddels afgehaakt? Mooi. Wat ik onder moderne kunst versta is een superbe ontworpen motorblok, BMW laat mij daar niet in de steek. Sommige dingen kunnen beter maar over het algemeen zijn de motoren van BMW met een finesse ontworpen dat ik er echt van kan genieten. Hetzelfde geldt voor het onderstel en “de huid” waaronder zich al dat moois bevindt. Elektronisch gezien heb ik daar als afgestudeerd elektronicus toch enkele kanttekeningen bij, dat kan beter. Minder gevoelig voor storingen en vooral simpeler om dezelfde functionaliteit te bereiken. Programmeerbare elektronica ben ik geen voorstander van, geef mij maar discrete componenten die uiteindelijk met minder moeite en meer betrouwbaarheid de klus klaren. (Zei de gek.)

Zeg dat maar eens tegen een kunstenaar, die schiet meteen door het plafond. Binnen het kader van het gegeven moet je een kunstenaar niet met de realiteit confronteren. Dat schijnt dodelijk te zijn voor de vrije geesten van de onverklaarbare vrije expressie. Jammer is wel dat hun kader niet binnen mijn gegeven ligt, dat kader valt niet te verruimen want er zijn totaal geen raakvlakken die dat rechtvaardigen. Het verruimen van de perceptie van de kunstenaar is dan ook een onmogelijke opgave. Medemensen met een serieuze vorm van tunnelvisie, zolang je in hun tunnel gaat is er geen probleem maar probeer ze eens in een andere tunnel te laten kijken, of nog erger, een ruime visie aan hen te openbaren van het hedendaagse leven. Je wordt voor gek verklaard terwijl ze zelf denken te weten waar het hedendaagse leven over gaat. Ik zal eens een discussie met een echte kunstenaar beschrijven die ik via de telefoon gehad heb, niet lachen want het was bloedserieus en voor de kunstenaar in kwestie méér dan de waarheid.

Nico? Ja Bart? Ik ben naar Parijs geweest en ik heb het gat ontdekt. Ben je weer in het Bois de Boulongne geweest? Nee nee, ik heb het gat gevonden en ik ben erachter gekomen dat het gat het gat is. Oh ja? Vertel eens? Ik ben flexibel dus laat maar komen dat verhaal. Het gat is wat het is, het kan niet vergroot worden maar het is zeker niet kleiner. Goh, wat een verrassing! Ja, dat zeg je nu wel maar het gat is hetgeen waarmee we het moeten doen, er is geen mogelijkheid om anders over het gat te denken. Heb je het dan over een zwart gat of over een witte? Je begrijpt er helemaal niks van, het gat van het leven is een andere dimensie dat door weinigen aanschouwd zal kunnen worden, maar ik heb het gezien en sindsdien geloof ik in het gat. Op dat moment heb ik de telefoon op de haak gelegd en ben in lachen uitgebarsten. Ik zag echt geen gat meer in dat gesprek. Toch zet zo’n gesprek je aan het denken, ben ik nou zo stom of is hij het? Op de één of andere manier zaaien ze daarmee twijfel die daarna weer in hun voordeel gebruikt gaat worden.

Wat heb ik nu weer aan mijn fiets hangen? Een geflipte kunstenaar die het gat gezien heeft. Ja lekker, doe mij maar meer van die soort telefoongesprekken! Om het plaatje compleet te maken krijg ik daarna zijn broer aan de telefoon, ook een kunstenaar natuurlijk. Zijn kunstje ligt iets anders, hij is geen hetero maar ook geen homo. Op het moment dat ik aan hem vroeg wat hij nu eigenlijk was antwoordde hij: “Ik ben seksueel”. Nou, toen was ik uitgepraat. Ik zit niet vaak om woorden verlegen maar die opmerking had ik echt niet verwacht. Het herstel kwam gelukkig snel, Simon? Of moet ik je Simone noemen? Wat doe je nu eigenlijk zo dagelijks? Blowen en zuipen. Uhhh, heb je nog meer bezigheden? Dat had ik nooit moeten vragen, met dat verhaal heeft hij waarschijnlijk ook zijn uitkering bij elkaar gepraat en is niet voor herhaling vatbaar. Feit blijft dat kunstenaars zich op een dusdanige manier buiten de maatschappij geplaatst hebben met hun denkbeelden dat de bevoegde ambtenaar die over de uitkeringen gaat er op een redelijke wijze niets tegenin te brengen heeft.

Wat een volk zeg, ik heb dat eerder gezegd maar dit is toch wel het toppunt! Voor mij werken de echte kunstenaars nog steeds bij BMW, die krijgen het voor elkaar dat hun ontwerpen de productielijn halen, er prototypen gebouwd worden en er uiteindelijk een prachtige BMW in de showroom staat. Expressionistisch, abstract of niet, het blijven hoogstaande kunstwerken! Zonder subsidie op welke wijze dan ook, oké, van de klanten dan, jij je zin.

Nico.

Na het vervangen van de centrale stuurstang was het noodzakelijk om de auto opnieuw te laten uitlijnen, op zich geen nieuws maar je hoopt natuurlijk dat het nog even uitgesteld kan worden als de zaak een beetje christelijk uit de verf komt. Vrijdagavond reed ik naar huis nadat de stuurstang vervangen was, de volgende zondag moest ik “even” heen en terug naar Frankrijk met 2000 kilo aanhanggewicht. Ik had al snel besloten dat het geen optie was als de zaak niet uitgelijnd zou zijn. Mijn reguliere bandenboer was natuurlijk allang gesloten en op het internet zoek ik op hoe laat hij op zaterdag open gaat. 8:30, shoot, weer vroeg mijn bed uit.

Het is koud, niet zomaar koud maar echt koud! Rond kwart over 8 zit ik in de 7 met de verwarming op tropisch en de stoelverwarming op roosteren, ik ben onderweg naar de bandenboer die mij tot op heden nog nooit in de steek heeft gelaten. Ik hoop dat hij mij deze keer ook niet zal teleurstellen. Als ik aankom staat de roldeur al wijd open en de koffie is klaar, begint goed. Ik doe mijn verhaal en er is zowaar een mogelijkheid om de 7 direct “even” uit te lijnen. Yes! Wat een geluk. Of toch niet? De gozer die normaal de uitlijning doet is er nog niet, zijn bed is zeker warmer dan de bandenhal.

Er wordt een strebertje bij geroepen, laten we hem voor het gemak en om represaille maatregelen te voorkomen maar even Harry noemen. Een jong gastje dat meer kracht dan verstand heeft. Nee, hij komt niet uit Engeland en hij is ook geen prins. Hij is wel blank, iets wat je heden ten dage niet in elke bandenhal meer tegenkomt. Niet dat ik problemen heb met de geachte gekleurde medewerkers, op de één of andere duistere wijze hebben die meer kaas van techniek gegeten dan Harry. Als ik Harry zou moeten omschrijven krijg je dit, wit kort haar wat recht overeind staat. Of dat komt van teveel alcohol of zijn recente bezoek aan de coffeeshop is een vraag, laten we het maar op gel houden. Dynamisch jong, ontembaar enthousiast en vastbesloten de kou te trotseren door zich in het zweet te werken.

Harry bevestigt de zenders van de uitlijnbank maar daarna was het toch even zoeken welk type BMW dit nu eigenlijk is. Laat mij maar even, ik duw hem achter de computer vandaan en selecteer E38, jaar: 2000 en verlaagd onderstel. Nu hij weer. Auto omhoog en Harry vliegt er met zijn steeksleutels onder, het duurt niet erg lang voordat hij vragend onder de auto staat te kijken waar hij die nu eens op zal zetten. Oké getailleerde stopnaald, die bouten zijn voor het camber en die voor het caster. Ik kan het niet echt aanzien en ga even buiten staan, had ik nooit moeten doen. Toen ik vijf minuten later weer terug kwam was Harry in dekking gegaan, nergens meer te vinden. De rede daarvoor werd me al snel duidelijk, de kluns had de bout van de bovenste draagarm afgebroken. Ik stier het kantoor binnen en vraag om uitleg.

Tja, boutje afgebroken, kan gebeuren. En waar denk je op zaterdag een nieuwe vandaan te halen? Komt goed, wordt mij geruststellend meegedeeld. Achmed gaat op de fiets het gehele terrein van Nederlands grootste autosloperij af om de juiste bout te vinden maar komt met lege handen terug. Ik ga maar eens naar de lokale knaagschuur om iets wat op ontbijt moet lijken naar binnen te werken. Broodje rosbief op mijn nuchtere maag, goed voor het testosteron gehalte. Ik? Opgefokt? Hoe kom je daar nou bij. Om wat rustiger te worden neem ik nog een broodje ei maar of dat gaat helpen?

Het is inmiddels half elf en ik besluit maar eens terug te lopen, mijn auto is nergens meer te bekennen. Niets aan de hand, ze hadden hem even naar de andere hal ernaast gereden zodat er rustig aan gesleuteld kon worden, de uitlijnbank moest voor andere auto’s gebruikt worden. Nietsvermoedend ga ik eens een kijkje nemen, er zijn 2 man aan mijn auto bezig en het schijnt niet mee te zitten. De afgebroken bout wil er met geen geweld uit. Klooi maar lekker door, jullie hebben het veroorzaakt en je lost het maar op ook. Ik neem nog een bak koffie van de zaak en ga een boekje lezen in het kantoor. Golf-tuning, precies wat ik nu nodig heb. Na een half uurtje nog maar eens gaan kijken, niemand te zien en ik loop naar mijn auto. De weerbarstige bout is eruit maar daarvoor is wel de draagarm met een slijptol in tweeën gehakt. Dat schiet lekker op, waar gaan we op zaterdag een nieuwe draagarm vandaan halen voor een E38? Ik pak mijn fototoestel uit de 7 en ga maar eens op wrakkenjacht. Als ik gebleven was waren er misschien nog ongelukken gebeurd.

Enkele uren later keer ik terug naar het rampgebied, wonderwel staat mijn auto op de uitlijnbrug en mijn oude vertrouwde uitlijner is bijna klaar. We hebben het nog even kort over Harry die ik de rest van de dag niet meer gezien heb, weer achter de Taliban aangestuurd zeker. Voordat hij helemaal klaar is stap ik het kantoor van de baas binnen om het over de prijs te hebben. Gezien het geklungel ben ik niet bereid meer te betalen dan voor het uitlijnen, dat gaat niet helemaal door. We komen overeen dat we voor het bedrag van 135 euro vrienden blijven, voor mij goed genoeg en zo rond 3 uur die middag rij ik het terrein af.

Nico.

In de 740 facelift zit een instrumentencluster met enige pixel uitval, een bekend probleem. Deze heeft echter een dusdanig probleem dat het zo goed als onmogelijk is om iets te kunnen opmaken uit de 40 punten die nog werken. Ik heb werkelijk geen idee of de motor in “notprogramm” loopt, het koelwater bijgevuld moet worden, of dat het toevallig de ruitensproeier is? Uit het display kan je het in ieder geval niet opmaken.

Dus wat doe je dan? Heel goed, je vult gewoon alles bij. Op een bepaald moment gaat het toch irriteren, zeker als die knul bij de APK ook nog een verkeerde kilometerstand op het formulier zet. Kan ik hem niet kwalijk nemen, het is gewoon onleesbaar. Dan zit er tot overmaat van ramp een RDC op wat niet werkt en bij elke start een foutmelding geeft. (RDC = Reifen Drück Controle.) Daar werd ik al snel gek van en die melding heb ik er met NCS even uitgecodeerd. Niet dat ik het niet werkend wil hebben maar het is op dit moment even geen prioriteit. Zo zijn er nog meer dingen die gemeld worden maar waarvan ik geen idee heb wat het moet voorstellen.

Gelukkig kan ik de auto uitlezen en dan komt er wel het één en ander aan het licht, bijvoorbeeld dat er een fout in de LKM zit, de IKE niet goed werkt, dat er van de acht parkeersensors maar vier werken en dat er een kortsluiting in de extra waterpomp voor het interieur zit. Het meeste wordt overigens niet in het instrumentencluster gemeld maar zijn wel punten van aandacht. En zo heb ik wel meer dingen gevonden.
Hoofdzaak is dat ik weer ga zien wat het instrumenten cluster mij duidelijk probeert te maken.

Ik ga eens op het internet kijken hoe je ook alweer een pixel-fix doet, ik heb het al meerdere keren gezien maar even oude kennis opfrissen is nooit weg, Ik vind een uitgebreide beschrijving en lees die nog eens aandachtig door. De naalden van kilometerteller enzo hoeven er niet vanaf maar je moet dan wel vier gaatjes gaan boren in je cluster. Liever haal ik de naalden eraf maar die zitten muurvast, dus toen heb ik besloten voor de gaatjes-boor methode te gaan. Overigens beschreven door een Fin die voor Engels op school nooit een voldoende gehaald heeft volgens mij. Met die informatie in mijn hoofd ga ik beginnen, ik heb er nog niet genoeg vertrouwen in om het direct op mijn cluster uit de “nieuwe 7” te doen dus neem ik het oude cluster uit mijn PFL om te oefenen. Dat cluster lag toch al in de schuur omdat ik een perfect werkend cluster in de oude 7 had gezet.

Mooi, beginnen dus maar. Het oude cluster is vrij makkelijk open te krijgen als je weet hoe het moet, Dit cluster heeft een losse IKE en dat maakt het een stuk simpeler. Niet zo simpel dat je geen handen tekort komt, met een beetje doorzettingsvermogen en “kunst en vliegwerk” kan je in je eentje het cluster prima openen. Kost drie liter zweet en de in het wild voorkomende spierkrampen. Geduld van den Bos, geduld! Alles komt goed, willen moet je, gewoon willen en je niet gek laten maken door een dom stuk plastic. De frustratie staat tegen het plafond terwijl ik als een octopus met 3 armen te kort tegelijkertijd de borgpennen probeer te draaien, de klemmetjes aan de zijkant probeer open te houden en de connector aan de achterzijde probeer los te wrikken. Ik ga min of meer onverstoord door maar kan niet voorkomen dat ik op een zeker moment mijn eindeloze geduld verlies en luid roep: “welke debiel van een Germaan heeft dit verzonnen”! Het is duidelijk tijd voor een pauze.

Het kapje komt eindelijk los zonder het te slopen, zo hé, dat valt niet echt tegen. Eens kijken, gaatjes boren, juist. Ik haal de boormachine uit de schuur en stop er een 5mm boortje in, later las ik dat je met een klein boortje moet beginnen, iets van 2,5mm en dan steeds iets groter. Ja lekker, het 5mm boortje is zo bot als het achtereind van een varken maar ik druk door. Het is maar plastic en terwijl de stukken om mijn oren vliegen bedenk ik dat dit niet de juiste methode is. Oké, het eerste gaatje is geboord en daar zie ik zowaar het kopje van een torx schroefje. Dat geeft de burger moed en ik begin aan het tweede gaatje. Heeej, hoe kan dat nu, er zit geen schroefje onder. Heb ik het gaatje op de verkeerde plaats geboord zeg! Uithollen dat gat en ik zal er wel komen, dacht ik… Uiteindelijk is de kniptang er aan te pas gekomen om mij toegang te verschaffen tot de kop van het schroefje. Als je dan denkt dat ik van mijn fout geleerd heb dan heb je het mis, het derde gat leverde een soortgelijke toestand op. En dan zeggen ze dat ik eigenwijs ben, ik heb geen idee waar mensen dat vandaan halen.

Na wat breek en hakwerk zijn alle 4 de schroefjes toegankelijk en ik draai ze er met dol enthousiasme uit. Helemaal, dat moet je niet doen. Die kleine etters hebben de neiging om onder het plastic (wat er nog van over is) te verdwijnen. Juist ja, wat een klusje van 2 uur had moeten zijn is op dit moment al 3 en een half uur onderweg. Geduld geduld, heb ik wel maar het is al weer tijd voor een pauze voordat het geheel door het open venster in de tuin beland. Eigenlijk kan het me helemaal niet boeien waar die schroefjes gebleven zijn, ik ben aan een oud cluster bezig wat toch niet in mijn huidige 7 gebruikt kan worden. Ik leg de zooi op zijn kop en daar komen al 2 schroefjes spontaan naar buiten, de derde kan ik met een pincet pakken en de laatste lijkt voorgoed verdwenen te zijn.

Het is voorlopig even genoeg, na bijna 4 uur heb ik het display er bijna af maar niet helemaal. Tijd voor een pilsje en morgen weer verder.

Wordt vervolgd,
Nico.