Ik heb nog een dagje te gaan voordat de banden gemonteerd worden, wat zal ik nu eens gaan doen aan de 7? Het stroomlek probleem laat me niet los, nou vooruit nog maar eens een poging wagen dan. Al vanaf het begin kon ik de buitenspiegel aan de bestuurderskant niet electrisch verstellen, wel inklappen maar dat was alles. Ik stel me voor dat er in die buitenspiegel wel eens kortsluiting zou kunnen zitten. Uitlezen geeft aan dat de motoren in de spiegel niet reageren of dat de bekabeling beschadigd is, dus dat is dan een verdachte. Uitlezen geeft overigens wel meer fouten aan, een hele lijst om precies te zijn. Eén ding tegelijk anders weet ik niet meer waar ik gebleven ben. Dus ben ik maar weer eens in mijn onderdelenmagazijn gedoken en de buitenspiegel van de oude in de nieuwe gezet, het enige is dat deze niet inklapbaar is maar wat maakt het uit? Uiteindelijk dient het een groter doel, het oplossen van het stroomlek probleem.
Met twee buitenspiegels los op de werkbank ga ik op onderzoek uit, de motoren van de inklapbare spiegel doen in ieder geval helemaal niets meer. Wat een verrassing. Nu eens kijken of de andere spiegel wel aan te sluiten is op de bedrading in de facelift 7. Dat gaat wonderwel zonder problemen. Monteren dat ding, nu kan ik in ieder geval de spiegel van binnenuit stellen en hoop dat ik nu ook de oorzaak te pakken heb van mijn stroom probleem. Nog even niet bleek de volgende ochtend. Ja hoor, ik moet wel mijn banden gaan laten monteren, ik heb een afspraak om half negen. Hop, even een andere accu erin en de 7 is weer zo enthousiast als een jonge hond. Ik had de wielen van de oude 7 de dag daarvoor al overgezet dus dat was geen probleem.
Eerst maar eens de banden laten doen en uitlijnen, ik ben op tijd ter plaatse en de zak met kluiven is er ook. Hij gaat aan de slag terwijl ik geniet van geen koffie, hoe is het mogelijk! Geen koffie in een bandenhal. Die wandelende tak heeft nog veel te leren! In ieder geval wat klantvriendelijkheid op de vroege ochtend betreft, hoe haal je het in je hoofd om geen koffie klaar te hebben staan. Zijn vak verstaat hij gelukkig wel en voor ik het door had was hij bezig met uitlijnen. Het vinden van het juiste type BMW in zijn computer richtbank was wel even een probleem, daar heb ik hem dan maar even bij geholpen. “Oh, is het een 7-serie?” Ja, wat dacht je dan? Een 5 op steroïden? Doe maar uitlijnen met de gegevens een E38, en dat staat gelukkig in een stoffig hoekje van zijn systeem opgeslagen. De verwarring slaat nu echt toe, er staat dat hij alle 4 de wielen moet uitlijnen in zijn systeem. Blijf maar van de achterkant af, gezien het slijtage patroon van de oude achterbanden is daar niets mis mee. Toch wel een slim guppie die gozer, na het uitlijnen staat ook mijn stuur weer recht. Ik betaal hem voor de bewezen diensten, het geleverde rubber en ga tevreden op huis aan.
Wat rijdt dat toch lekker nieuwe banden met een perfecte sporing. Op de weg naar huis en ga ook even proberen of het bij alle snelheden trillingsvrij is. Daarbij vlieg ik wat provinciaaltjes voorbij in ratelende Renaultjes. Mensen wat geniet ik! Totdat ik bijna thuis ben, nadat de banden de eerste 15 kilometer mishandeling van mijn kant probleemloos hebben doorstaan dient zich ineens een heel ander probleem aan. 100 Meter voor de laatste rotonde die ik moet nemen om thuis te komen krijg ik de melding dat de motor oververhit is. Shoot! De temperatuurmeter staat ook in het rood. Ik stop net voor de rotonde en voel dat de stuurbekrachtiging niet meer werkt. Dat merk je vrij goed, ik moet aan het stuur gaan hangen om de 7 veilig aan de kant te zetten. En dan krijg ik Amerikaanse taferelen voorgeschoteld, rook onder de kap vandaan. Koken deed de motor zeker maar waarom? Ik stap uit en open de motorkap, laat maar even uitroken want ik zie niets! Aangezien mijn bril niet van dubbel glas is voorzien besloeg die aan beide kanten tegelijk.
Vijf minuten later, ik heb een beetje zicht en die tuffende Renaultjes zijn mij allang weer voorbij gekomen. Ik haat dat! Met een snelheid van 4 Rijnlandse voeten per schrikkeljaar zijn ze nog eerder op hun bestemming dan ik. Eens even kijken, wat heeft de 7 zo heet gemaakt? Zal vast niet het wulpse uiterlijk van die Renaultjes geweest zijn. Op het eerste gezicht mis ik de multiriem, die hangt als een gerafeld stuk vuil ergens in het vooronder. Heeft wel iets weg van een 7-armig SM zweepje maar is toch niet geheel volgens de normen. Oké, nieuwe snaar erop en klaar dus. Totdat ik ontdekte dat ook de poelie van de waterpomp voor het grootste gedeelte verdwenen was. Ik laat de zaak nog iets verder afkoelen en rij de 7 de laatste 800 meter naar huis. Bergaf moet kunnen, in z’n vrij en rollen maar. Ik weet dat het niet te lang moet duren met de multiriem op de passagiersstoel. Onderaan de heuvel moet ik een bocht van 135 graden maken, ik hang als een gek aan het roer maar dat wil echt niet meewerken. Soort van geïnverteerde progressief werkende bekrachtiging, juist, in het Nederlands betekent het dat het tegenwerkt Het zweet staat op mijn voorhoofd en uiteindelijk rol ik puffend en stomend de poort binnen. Niet voor de eerste keer overigens. Je maakt nog eens wat mee met een 7!
Wordt vervolgd,
Nico.