Deze 7 heeft een serieus probleem met de stroomvoorziening. Of moet ik zeggen de afschakeling daarvan. Dus ik ga op zoek, mijn multimeter geeft aan dat er zo’n 4 ampère getrokken wordt totdat na 15 minuten het ruststroomrelais afschakelt. Daarna is het slechts 70 milli ampère. Genoeg om de 7 negenennegentig weken niet te starten voordat de accu leeg is en zeker te weinig om elke nacht te loeien als een krolse kat. Waar zit het probleem? Als eerste koppel ik de sirene af, zo, die gaat me niet meer wakker houden. Maar is het probleem daar ook mee opgelost? In eerste instantie lijkt het erop, die nacht liet de 7 niets van zich horen. Kon natuurlijk ook niet maar bij het openen van de deuren met de afstandbediening op de sleutel bleek dat dit niet het probleem was. Accu weer leeg.
Goed, acculader eraan en na een uurtje eens kijken. De accu is natuurlijk nog niet ver genoeg opgeladen om ermee te kunnen starten maar genoeg om te zien waar de stoomvreters zitten. Na een uurtje valt het mij op dat het ruststroomrelais nog niet is afgeschakeld, en dan ga ik aan mezelf twijfelen. Heb ik in die tijd een deur open gedaan? Heb ik iets anders gedaan zodat de 7 “wakker” blijft? Ik ga er op een stoel naast zitten en wacht geduldig een vol kwartier af. 5, 4, 3, 2, 1… En nu moet die afschakelen. Nee dus. Goed, ik geef hem nog 5 minuten, nog steeds niet. Wat is er hier aan de hand? Misschien moet ik de auto op slot doen, geweldige ingeving maar het help niet. De achterklep en motorkap erbij sluiten dan? Briljant, maar dan zie ik mijn multimeter niet meer. De meetdraden tussen de gesloten achterklep door naar buiten laten komen en de meter op de achterklep gezet. Noppes, nada, niet afschakelen. Na meerdere mogelijkheden onderzocht te hebben gaat de zon al weer langzaam onder. Tja, ik zit elke keer een kwartier of meer te wachten tot er iets gebeurd en voor je het weet ben je weer een dag van je leven kwijt. Laat de acculader er maar een nachtje aanstaan, morgen weer verder.
De volgende dag twijfel ik geen moment en val de oude 7 met mijn gereedschapskoffer aan, eerst het ruststroomrelais uit de oude eens in de nieuwe zetten. Ik bedenk dat alles wat ik uit de oude overzet 3 jaar ouder is dan mijn huidige 7, het verschil is wel dat de oude geen probleem met stroomtrekken had. Dus hoppa, uit de oude in de nieuwe, gangnam style! Nee nee nee, dat was toen nog geen rage!
Ik open de achterklep om de accu af te schakelen en mijn oog valt op de binnenverlichting in de klep, ziet er een beetje als gebrande kandij uit en bij aanraking net zo knisperig. Au! Dat ding is heet! Je gaat me toch niet vertellen dat de acculader de hele nacht het lampje heeft staan voeren hè. De acculader geeft geen antwoord maar het armatuurtje brult erom van de spanning afgehaald te worden. Heb ik weer, een armatuur dat overspannen is, moet niet gekker worden hier. Daar brand ik mijn handen niet aan.
Dus de accu los en de zaak laten afkoelen, na een uurtje zijn we weer op redelijk niveau van communiceren. Ik kan het plastic armatuurtje er zonder veel moeite uitwippen, eigenlijk laat er van alles aan alle kanten tegelijk los waardoor het heel zielig aan 2 draadjes hangt te bungelen. Omdat de bedrading niet beschadigd lijkt vraag ik heel voorzichtig of ze erover willen praten. Daar heeft het stel weinig zin in en ik laat ook hen maar even afkoelen. Zal toch niet waar zijn dat een 1,5 Watt lampje de accu leeg trekt? Kan niet, 1,5 Watt op 12 Volt is een stroom van 125 milli Ampere. Daar kan een accu geen pijn in zijn buik van hebben, de plastic houder des te meer overigens.
Dus het dashboardkastje eruit en het ruststroomrelais vervangen, ik lig op mijn knieën naast de auto in de gebedshouding, mijn hoofd naar het oosten gericht en ik hoop dan ook dat Mohammed mij gunstig gezind is. Of hij ook enig benul heeft van volt, stroom en weerstand kan me op dat moment niet schelen. Na een heel kort maar kernachtig gesprek met God, ja dat is de mijne, schuift het relais in de houder. Ondanks dat de eerste batterij in Bagdad gevonden is en reeds 4500 jaar oud is, heeft “mijn God” er toch méér kaas van gegeten. Die is natuurlijk ook veel moderner, als je nagaat dat er elke twee jaar een nieuw eifoon uitkomt ( dat is de gemiddelde broedtijd ) dan scheelt 2500 jaar natuurlijk een slok op een borrel.
Naar oude waarden en normen, mijn nieuwe 7 is ook al weer 12 jaar oud, zou het goed moeten zijn. Ik sluit de auto af en wacht tot het ruststroomrelais afschakelt, en dat gebeurd ook nog! Nog een keer proberen, ik wil natuurlijk geen toevalstreffer hebben. Ja hoor, hij doet het! De accu goed doorgeladen en daarmee is het probleem opgelost. Dacht ik… Weer mis.
De volgende dag druk ik vol goede moed op het knopje van de sleutel en er gebeurd he-le-maal niets! Nu is het genoeg, ik trek als een bezetene alle zekeringen eruit, zo, probeer nu nog maar eens dwars te liggen! Etter. Feit is wel dat je zonder zekeringen niet ver komt, scheelt enorm in de brandstofkosten maar boodschappen doen wordt ineens een vermoeiende bezigheid. Het kan nooit de bedoeling geweest zijn van boodschappen doen dat je de gekochte calorieën al kwijt bent voordat je deze naar binnen gewerkt hebt. Daar moet ik het met de God Albert nog eens over hebben. We noemen elkaar bij de voornaam, verder weet ik niet veel van hem, zijn achternaam schijnt Bonuskaart te zijn. Elke keer als ik bij de kassa sta vragen ze om “Bonuskaart” waarop ik steevast “Amen” antwoordt en een kruisje sla. Heijn schijnt zijn broer te zijn maar dat is een nietszeggend figuur, hij wordt op de gevel niet voor niets als tweede genoemd.
AH, AH, AH,
het is komkommer ’t lijkt wel sla,
dat spul is niet te knagen ja!
AH, AH, AH.
Balorig? Ik? Misschien wel, wat wil je met zo’n tegendraadse 740.
En dan had je nog een andere broer, Gerrit Jan. Ik weet niet waarom maar sinds 1987 is het merk Pinkies (alles waar dieren dol op zijn) op onverklaarbare wijze uit de schappen verdwenen.
Als je nu wikipedia nodig hebt neem ik het je niet kwalijk.
Wordt vervolgd,
Nico.