In het verhaal over de Lambda sensors heb ik het al even aangestipt, het valt niet mee om in Frankrijk onderdelen te bemachtigen. En bijna onmogelijk als je een niet-Frans staatsburger bent. Maar ja, ik zit nu eenmaal hier en ik heb dus hier die onderdelen nodig.
Ik weet dat er in Frankrijk maar een handje vol 7-serie BMW’s rondrijden, en zeker van het type E38. Maar de internetwinkels staan vol met beschikbare onderdelen … Daar heb ik dan zo mijn vraagtekens bij. Vooral omdat het geen diesel is.
Dus vol goede moed ga ik dan onderdelen bestellen, en ik begrijp ook wel dat als je in Frankrijk–dieselland ineens onderdelen voor een 740i, een 750i en een Z3 coupé gaat bestellen, dat er een bepaald aantal mensen in de “ik dacht het niet” modus schieten. En dan gaan ze vervelend doen, kloppen de gegevens van Uw credit-card wel? Woont U daar wel? Kijk, ik weet dat je in Frankrijk met welk wrak van een BMW dan ook, als rijke stinkerd wordt aangemerkt, tja, of als zigeuner….. Maar dan nog hé !!
Het vervelende van het verhaal is dat ze wél eerst het geld van je credit-card afschrijven en daarná pas moeilijk gaan doen. Dan krijg ik echt mijn WTF momenten. Voordat je denkt dat ik hier publiekelijk aan het vloeken ben, WTF = World Trade Ferderation. Zoals ik in eerdere blogs al eens heb opgemerkt, om Frankrijk staat een hek, alles daarbuiten zijn “side-effects”!! Daar gaan de chauvinistische Fransen dan ook sceptisch mee om. Een verenigd Europa? Open grenzen? Maak het ze hier maar eens wijs!
Als Fransman heb je de onderdelen om zelf een Arianne-2 raket te bouwen binnen 2 dagen in huis, maar als Nederlander in Frankrijk onderdelen bestellen voor Duitse auto’s van het maffia type stuit op onoverkomelijke bezwaren. Alsof ik die weggelopen Pool van een Sarkozy ermee ga doodrijden! De politieke strijd is geopend, tegelijk met het jachtseizoen. Ik ben op jacht naar onderdelen, politiek correct….
Mijn laatste bestelling dateert van 23 Februari, elke dag volg ik de ontwikkelingen op de website van de verkoper. 24 Februari, Uw bestelling is in behandeling, 25 Februari, dezelfde opmerking, 26 Februari… nog steeds in behandeling. 27 Februari, ja dat is een zondag, dus geen veranderingen. 28 Februari, nog steeds in behandeling. Tijd om de telefoon eens ter hand te nemen!! Ik zal jullie het Frans besparen maar het gesprek ging als volgt.
“Oscaro, goedenmorgen, waarmee kan ik U van dienst zijn?” Ja, waar blijven mijn onderdelen ?? “Pardon, heeft U een ordernummer voor mij?” Natuurlijk puntmuts!! Alle vijfhonderdzesentachtigduizend!! Welke wil je hebben? “De laatste graag”.
Ok, ik roep het nummer en dan blijkt ineens dat het vóórgaande ordernummer ‘in behandeling’ is. Hoezo, jullie hadden die order toch geweigerd? En waarom heb ik het geld daarvan nog niet terug? Het gaat “slechts” over een kleine 500 euro. “Oh het spijt me, er moet ergens iets mis gegaan zijn”. Ja, dat weet ik wel zeker, maar heb je mijn laatste ordernummer ook in het systeem staan? En ik voer de Française aan de andere kant van de lijn nogmaals het laatste ordernummer. “Ja mijnheer, die order hebben we ook”. En…..?? “Ik ga even overleggen, heeft U een half uurtje?” Dat half uurtje zei ze natuurlijk niet, maar in de praktijk komt het daar wel op neer.
“Mijnheer…?? Leeft U nog?” Ja hoor, ik heb inmiddels een bloemkool-oor van die hoorn maar ik ben er nog. “Wat wilt U dat ik doe?” Nu heb ik daar wel een idee bij… maar ik heb geen benul hoe ze eruit ziet, dus dat risico neem ik niet. Ik zou graag willen dat U die eerste order annuleert en de laatste order als de gesmeerde bliksem naar mij toestuurt! “Welke verzendoptie had U gekozen?” 48-Uurs levering, maar daar zijn jullie nu al 5 dagen overheen. Dus wanneer krijg ik het nu binnen? “Woensdag mijnheer.” Nou, ik hoop het, bedankt. Klik … tuut…tuut…tuut…
Diezelfde avond zie ik dat mijn bestelling, zowaar met het juiste ordernummer, klaar staat om te versturen. De volgende dag, Dinsdag dus, komt via de website van de verkoper, de opmerking te staan dat het pakket bij de post aangeboden gaat worden.
Die dag verandert de info op de site niet. De postkoets zal wel een lekke band gehad hebben ofzo. Ja, of pijn in één van de hoeven van de paarden. Nou goed, het is Frankrijk tenslotte dus ik maak me er (nog) niet druk over.
Woensdag, ik spring om 8 uur uit mijn bed om de postbode niet te missen…. Nou, zoals we in Den Haag zeggen “lauw kans”, die komt niet vandaag. Dus om een uur of 11 maar eens op de website gaan kijken “hoe het er mee staat”. Uw pakket is verstuurd !!! En dan krijg ik er meteen 3 tracking nummers bij omdat het schijnbaar niet in één doos past. Ik klik op 1 van de trackingnummers, dat pakket ligt ergens stof te vangen in een depot van de post in Parijs-Noord. Het tweede pakket ook, maar het derde pakket is nog niet ingevoerd, het heeft wél een trackingnummer, maar nog geen locatie. De Fransen weten niet waar het uithangt….. Wat is er nog meer nieuw??
Wordt wederom vervolgd.
Nico.