Archives for maart 2012

Luister eens heel goed naar mij, zeg ik tegen de aanduidingen in de cockpit, Jullie leren met het nieuwe orgaan omgaan ander zal ik maatregelen moeten nemen! Mijn dreigingen helpen niet, 80 liters worden er aangegeven … En geen druppel méér.
Er rest mij op dat moment niets anders dan te gaan rijden, eens zien hoe het zelf-leer-systeem van de modules in de auto werkt. Helemaal niet dus!! Die bleken het nieuwe donor-orgaan volledig te negeren, en als de 80 liter er bijna doorheen geblazen zijn krijg ik “wake up calls” van de boordcomputer. In eerste instantie blijft het netjes, het reserve lampje gaat branden. Binnen een half uur de gong, ha, etenstijd… Maar ik reageer er niet op.

Inmiddels beginnen mijn medepassagiers het enigszins benauwd te krijgen, op de boordmonitor staat nog een “Reichweite” van 15 km. Er komt binnen die afstand nog één benzinestation… en die rij ik vrolijk voorbij. Met nog 50 kilometer te gaan kan ik ze horen zweten!! Miki verbreekt het stilzwijgen, “als ik hier midden in de nacht stil kom te staan dan …”. Ik reageer in eerste instantie niet, maar toen de angst van mijn 3 medereizigers ernstige vormen begon aan te nemen, ( Miki zweet. Robin, Miki’s zoon, begint al SMS boodschapjes naar zijn vrienden in de buurt te sturen. Nick, mijn eigen zoon zal het een worst wezen want hij heeft een grenzeloos vertrouwen, maar zit desondanks met gekromde tenen achter mij ) besluit ik toch maar te vertellen dat we niet stil komen te staan.

Ik doe dat overigens niet in duidelijke woorden, ik tover bij iedereen vraagtekens op het gezicht als ik zeg “Ik weet iets wat jullie niet weten”. Daarna houd ik mijn mond dicht. De “Reichweite is inmiddels op nul aangekomen, de boordcomputer geeft dan alleen nog 3 streepjes weer, Ik weet dat er nog minimaal 10 liter in de tank zit, méér dan genoeg om thuis te komen, maar de rest weet dat niet !! Als de ramen 10 kilometer voor aankomst aan de binnenkant beslaan van het angstzweet der medereizigers, zeg ik rustig “we komen er wel hoor”.

Het blijft ijzig stil in het overhitte interieur, daar help zelfs de airconditioning in de winter niet tegen. Tja, of de kachel in de zomer, zie zelf maar welke je het leukst vindt. 15 Minuten later rijd ik de poort binnen, we zijn thuis!! Zoals je begrijpt werd mijn actie niet in dank afgenomen, de 2 zoons van beide kanten zoeken zo snel als de brandweer het toilet op, Miki is in alle staten, dat wordt niets meer vannacht… Kusje slapen dus. Nou ja, zelfs het kusje kon ik vergeten.
Met duivelse gevoelens geniet ik van mijn actie, heh heh heh, heb ik ze even goed te pakken gehad zeg !! Ik haal een lekker koel biertje uit de achterkeuken en geniet nog even na. Met dank aan de software-ontwikkelaars van BMW die het “zelfleer-proces” van de electronica aan boord van de 7 niet ál te intelligent hebben gemaakt.

Toch moet er uiteindelijk een oplossing komen, ik wil dat de 7 “ziet” dat er een 95 liter benzinetank inzit. Gezien het feit dat ik DIS op dat moment niet kon gebruiken, en dus ook Progman niet grijp ik naar een riskante oplossing. Tenminste, dat vinden de mensen die het kunnen weten, ikzelf heb daar totaal geen problemen mee. Ik sluit de 7 aan op de computer en start NCS-Expert. Met in het achterhoofd dat ik nu echt niets fout moet doen ga ik de gegevens uit de auto downloaden naar mijn PC. Ik volg de handleiding stap voor stap en krijg zowaar de instellingen uit ALLE modules in mijn auto te zien. Dat wil zeggen de gegevens die ik gevraagd had uit de IKE ( Instrumenten Kluster Elektronika ) in een mooi compact file-tje, de rest krijg ik er ongevraagd gratis bij in een gigantische tweede file. Dat belooft wat !!

Eens even kijken, DRL? Niet nodig. Follow me home? Nee dank U, ik ga liever alleen naar binnen, ja, of met mijn vrouw natuurlijk! MPG, heeft voor mij geen enkele waarde en ik zoek naar alle regels die daar mee te maken hebben. Al snel vind ik een waarde die ik met de moed der wanhoop verander in KM/L. Nu de tank nog, er staat een regel die zoiets zegt als “Tank kennfeld = 85L” … Die ga ik eens even veranderen in “Tank kennfeld = 95L”. Ik laad de veranderingen volgens voorschrift in de modules van de 7. Nu wordt het spannend !! Gaan de modules mijn veranderingen accepteren of wordt het een onomkeerbare nachtmerrie?

Voor de zekerheid heb ik een backup van de originele file gemaakt, stel je voor dat het echt mis zou gaan. Een gewaarschuwd mens telt tenslotte voor 2. Alles lijkt goed gegaan te zijn, ik kan direct testen of de MPG veranderd is in KM/L, en dat werkt!!
Nu nog gaan tanken, ik pomp de waarde van een romantisch diner met bijbehorende live spelende violisten in de tank, en jawel hoor!! De boordcomputer geeft nu 90 liter aan als de tank vol is !! 5 Liter reserve, ok, dat had de 85 liter tank ook.

Ik ben blij, ik hoef mijn medepassagiers niet meer tegen de zijruitjes aan te jagen en ik weet nu precies, nou ja bijna dan, hoeveel er nog in de tank zit.
Eindelijk is het “benzinetank verhaal” ten einde. Hopelijk voor een hele lange tijd !!

Het is toch best opmerkelijk hoever je voor een BMW 7-serie je grenzen verlegd, voor een andere auto had ik nooit zoveel moeite gedaan.

Nico.

Donderdag, volgens de toezegging zouden mijn spulletjes al geleverd moeten zijn, maar de postbode mijd dit adres alsof het een spookkasteel is. Het feit dat ik er verblijf schijnt dit vermoeden alleen maar te versterken. Ik ben niet eng, alleen in mijn zwembroek ben ik eng, maar eind Februari is de kans dat je mij in een zwembroek aantreft wel héél erg klein. In ons zwembad ligt dan nog een 15 centimeter dikke ijslaag.
Dus voor de zoveelste dag op rij check ik de tracking informatie. Twee van de drie pakketten zijn inmiddels per bakfiets gearriveerd in “ regio centre” …. Dat is “maar” 200 kilometer bij mij vandaan. Het derde pakket is en blijft spoorloos.

Vrijdag, vroeg in de ochtend, klopt er iemand op de deur, ik spring mijn bed uit in mijn onderbroek en open het raam. Ik verander spontaan in een ijspegel, Jozef, wat is het koud!! Krijg nou wat, de postbode!!! Eén momentje graag, ik kom eraan. Ik schiet als een pijl uit een boog in mijn kleding en ren naar de voordeur. Ik was echt niet toonbaar, maar dat was zij gelukkig ook niet. Wat een varken zeg!! Het ergste was dat het zwijntje maar één pakketje bij zich had. Na het nummer te hebben gecheckt was dat dus het pakket waar geen tracking info over beschikbaar was. De andere pakketjes zijn nog steeds onderweg… Snappen jullie het nog ??

Vrijdag in het begin van de middag, mijn andere pakketjes zijn gearriveerd in het distributiecentrum van de Franse post in Poitiers, en staan klaar om in een busje gepropt te worden. Zal wel een Renault bussie zijn want tot 4 uur die middag verandert er niets aan de tracking info. Ik laat het verder maar weer even van me afvallen, je krijgt wat de post betreft wel een hele brede rug hier hoor!

Ik ga met de verkeerd bestelde lambda sensors naar het postkantoor om ze terug te sturen naar de United States.
Ik heb, zoals is voorgeschreven voor retour-zendingen, keurig het retour-formulier uitgeprint, en volgens voorschrift het adreslabel met barcode midden op het pakketje geplakt. Op het postkantoor moet ik een formulier invullen met afzender en geadresseerde, geen probleem. Plakt die zeug achter de balie het gehele formulier op mijn pakket over het adreslabel met barcode heen. Nee hé !!! Die barcode is de retourcode en moet erop blijven!! “Ja maar deze barcode, die op dit formulier staat, is ook belangrijk.” Krijg jij eens even lekker de (een niet nader te noemen) varkensziekte, het pakket was klaar voor verzending en er hoefde alleen nog maar postzegels op!! Dus gaat mevrouw zeug het plakkaat eraf scheuren. Niets meer over van de barcode en adres gegevens!!

Omdat ik de Fransen inmiddels een klein beetje ken heb ik de papieren gelukkig 2 keer uitgeprint, ik vertrek naar huis en haal de 2e printout op. Zeug plakt het label van de Franse post er nogmaals op en plakt mijn adres-barcode-label op de zijkant. Tja, met al die Franse stickers is er verder geen plaats meer over. Ik heb geen andere keus dan het te accepteren, maar ik ben er niet blij mee!! Voor 8 euro méér heb ik een verzekering genomen voor het geval het pakketje kwijtraakt en ik mijn 160 euro niet terug krijg… En je kan het wel raden he, nog een sticker erop ter grootte van een A4!! Nee, géén Audi !!! Papierformaat, weet je wel.
( Het geld had ik 7 dagen later terug op mijn credit card, dus dat viel niet tegen. )

Behoorlijk ontevreden ga ik terug naar huis en check de tracking info nog maar eens. Ineens staat er dat mijn ander twee pakketjes op het postkantoor liggen!! Daar kom ik net vandaan, had dan iets gezegd he!! Ze weten ook wel waar ik woon en wie ik ben ondertussen. Helaas zie ik het bericht op de site van de Franse post om 5 over 5 die middag. Het postkantoor is dan dus net gesloten. Merde !!!

Zaterdag ochtend, ik sta te wachten tot het postkantoor opent. Gewapend met de trackingnummers ben ik van plan de geachte varkentjes achter de balie eens te wassen. Het blijft bij een uitwisseling van papieren, gelukkig maar want alleen de aanblik doet je al huiveren.
Waarom de andere twee pakketjes niet netjes bij mij thuis zijn afgeleverd hou ik mijn mond over dicht. Ik krijg uiteindelijk de twee dozen in handen en ik ga er als een bezetene mee vandoor. Het interesseert me niks dat ze niet in de Z3 passen, ik heb ze en niemand gaat daar nog iets aan doen!!

Thuis aangekomen met nekkramp, de dozen waren een béétje te groot voor de Z3, vind ik twee briefjes in de brievenbus. Wij zijn bij U langs geweest met de pakketten maar U was niet thuis. Geloof je het zelf? Ze zijn gewoon té lui geweest om uit die gele Renault Kangoo bestelauto te komen en op de deur te kloppen! Het is ook een heel eind lopen vanaf de poort naar de voordeur, zeker wel 25 meter!

Nico.

De benzinemeter blijft stijf in de “leeg” –hoek staan, het reserve-lampje brandt, de boordcomputer geeft 0 “Reichweite” aan en in het vrijgeschakelde menu staat de tankinhoud op nul. Maak me niet gek hè, ik heb er net 5 liter benzine in gegooid!! Nou ja, er zijn al eens vaker 5 liter benzine ( en heel goed mogelijk méér dan dat ) in het grind verdwenen, dus even onder de auto kijken of het er niet met dezelfde snelheid weer uitgelopen is. Geen druppel, phoe wat een opluchting, laten we maar eens proberen te starten.

Na wat gepreutel en geplof komt de V8 tot leven, even laten draaien en weer uitzetten. Met de wetenschap dat je met een koude motor in tijd van een vloek en een scheet door die 5 liter benzine heen bent.
In de luchtvaart noemen ze dat “running on fumes”, de tank is leeg maar de motoren draaien nog. Dan is het wel een klein beetje noodzakelijk dat er een landingsbaan in de buurt is. In mijn geval een benzinestation.

Het dichtstbijzijnde benzinestation is 1609 meter bij mij vandaan, exact 1 Engelse landmijl. Maar het is heuvel-op, normaal denk je dat het niet zo steil is, maar met enkele liters in je tank is het ineens een col van de hoogste categorie! Ik moet een ratelend Peugeotje voorrang geven en dan kan ik er achteraan, vastbesloten om voor de bolletjes-trui het maximaal aantal punten op deze beklimming te scoren. Helaas, ik wordt 2e, wacht maar met je Peu-zooitje, bij de volgende col zal ik je eens laten zien hoe een beklimming “in stijl” eruit ziet!! Maar ik ben boven… en na enkele bochten rol ik de plaatselijke brandstof voorziening binnen. Pffff, gelukkig!

Ik hang vrolijk het vulpistool in de vulopening en begin te pompen. Zal ik de tank in één keer helemaal volgooien of is het misschien handiger er eerst een liter of 20 in te doen? Terwijl in mijn hoofd een welles – nietus ping pong spelletje gespeeld wordt blijf ik doorpompen. Ik besluit voor alles of niets te gaan. Maar als de pomp de 80 liter passeert wordt het toch wel spannend. Nóg spannender wordt het als de teller voorbij de 90 liter gaat, hoeveel kan er nog bij? Uiteindelijk 96 liter voordat de pomp hijgend afsloeg.

Juist, schiet mij maar naar de maan, 5 liter + 95 liter is toch echt 100 liter, daar hoef je nu niet direct een ruimteschip-ontwerper voor te zijn. Dus er zijn twee mogelijkheden, óf ik heb die eerste 5 liter er al doorheen gejaagd voordat ik bij de pomp kwam, óf er kan nog zo ongeveer 5 liter in het expansievat. Zou degene die weet, wie dat zou kunnen weten, zo vriendelijk willen zijn hem/haar te verraden?

Ik ben zeer (bij)gelovig aangelegd en ik bid tot de Moeder der Octaan dat er geen lekken zijn. Als de Noormannen en Vikingen benzine hadden gekend, hadden ze daar zeker een God voor uitgevonden. Naast Thor en Wodan de Mythische God Octa!
Offerend aan Octa reken ik de hoeveelheid benzine af, voor €1,42 per liter kom ik op het bedrag waar we de wekelijkse boodschappen van kunnen doen. Maar ik mag niet klagen, het is nog altijd goedkoper dan in Nederland.

O wonder, Moeder der volle tanken, dank U !! De benzinemeter staat helemaal op maximum. Zalig zij de onbekende Heiligen der voldoening, met ander woorden… Het voelt goed !! YES, en nieuwsgierig als ik ben ga ik eens even in het vrijgeschakelde menu kijken. Ik verwachtte 90 liter in het display te kunnen aanschouwen… Bof, niet dus, vol staat die nog steeds nog steeds op 80 liter.

Even wachten hé, ik heb net een klein vermogen aan brandstof in de tank gemikt en de boord computer is daar niet van onder de indruk?? Ik zal U de gebruikte woorden besparen, alhoewel het voor sommigen nieuwe woorden leren zou zijn.

Waarom denkt de rest van de 7 niet mee? Ik duik ETK in en vind uit dat de vlotters, zowel in een 85 liter- als in een 95 liter tank, hetzelfde zijn. Ik heb mijn Katholieke Universiteit Tilburg momentje, maar de boordcomputer is onverbiddelijk, 80 liter, doe het er maar mee.

Alles bij elkaar ben ik een tevreden mens, géén lekkages te bespeuren. Dat is in het verleden wel eens anders geweest.

Wordt vervolgd,
Nico.

In het verhaal over de Lambda sensors heb ik het al even aangestipt, het valt niet mee om in Frankrijk onderdelen te bemachtigen. En bijna onmogelijk als je een niet-Frans staatsburger bent. Maar ja, ik zit nu eenmaal hier en ik heb dus hier die onderdelen nodig.
Ik weet dat er in Frankrijk maar een handje vol 7-serie BMW’s rondrijden, en zeker van het type E38. Maar de internetwinkels staan vol met beschikbare onderdelen … Daar heb ik dan zo mijn vraagtekens bij. Vooral omdat het geen diesel is.

Dus vol goede moed ga ik dan onderdelen bestellen, en ik begrijp ook wel dat als je in Frankrijk–dieselland ineens onderdelen voor een 740i, een 750i en een Z3 coupé gaat bestellen, dat er een bepaald aantal mensen in de “ik dacht het niet” modus schieten. En dan gaan ze vervelend doen, kloppen de gegevens van Uw credit-card wel? Woont U daar wel? Kijk, ik weet dat je in Frankrijk met welk wrak van een BMW dan ook, als rijke stinkerd wordt aangemerkt, tja, of als zigeuner….. Maar dan nog hé !!

Het vervelende van het verhaal is dat ze wél eerst het geld van je credit-card afschrijven en daarná pas moeilijk gaan doen. Dan krijg ik echt mijn WTF momenten. Voordat je denkt dat ik hier publiekelijk aan het vloeken ben, WTF = World Trade Ferderation. Zoals ik in eerdere blogs al eens heb opgemerkt, om Frankrijk staat een hek, alles daarbuiten zijn “side-effects”!! Daar gaan de chauvinistische Fransen dan ook sceptisch mee om. Een verenigd Europa? Open grenzen? Maak het ze hier maar eens wijs!

Als Fransman heb je de onderdelen om zelf een Arianne-2 raket te bouwen binnen 2 dagen in huis, maar als Nederlander in Frankrijk onderdelen bestellen voor Duitse auto’s van het maffia type stuit op onoverkomelijke bezwaren. Alsof ik die weggelopen Pool van een Sarkozy ermee ga doodrijden! De politieke strijd is geopend, tegelijk met het jachtseizoen. Ik ben op jacht naar onderdelen, politiek correct….

Mijn laatste bestelling dateert van 23 Februari, elke dag volg ik de ontwikkelingen op de website van de verkoper. 24 Februari, Uw bestelling is in behandeling, 25 Februari, dezelfde opmerking, 26 Februari… nog steeds in behandeling. 27 Februari, ja dat is een zondag, dus geen veranderingen. 28 Februari, nog steeds in behandeling. Tijd om de telefoon eens ter hand te nemen!! Ik zal jullie het Frans besparen maar het gesprek ging als volgt.

“Oscaro, goedenmorgen, waarmee kan ik U van dienst zijn?” Ja, waar blijven mijn onderdelen ?? “Pardon, heeft U een ordernummer voor mij?” Natuurlijk puntmuts!! Alle vijfhonderdzesentachtigduizend!! Welke wil je hebben? “De laatste graag”.
Ok, ik roep het nummer en dan blijkt ineens dat het vóórgaande ordernummer ‘in behandeling’ is. Hoezo, jullie hadden die order toch geweigerd? En waarom heb ik het geld daarvan nog niet terug? Het gaat “slechts” over een kleine 500 euro. “Oh het spijt me, er moet ergens iets mis gegaan zijn”. Ja, dat weet ik wel zeker, maar heb je mijn laatste ordernummer ook in het systeem staan? En ik voer de Française aan de andere kant van de lijn nogmaals het laatste ordernummer. “Ja mijnheer, die order hebben we ook”. En…..?? “Ik ga even overleggen, heeft U een half uurtje?” Dat half uurtje zei ze natuurlijk niet, maar in de praktijk komt het daar wel op neer.

“Mijnheer…?? Leeft U nog?” Ja hoor, ik heb inmiddels een bloemkool-oor van die hoorn maar ik ben er nog. “Wat wilt U dat ik doe?” Nu heb ik daar wel een idee bij… maar ik heb geen benul hoe ze eruit ziet, dus dat risico neem ik niet. Ik zou graag willen dat U die eerste order annuleert en de laatste order als de gesmeerde bliksem naar mij toestuurt! “Welke verzendoptie had U gekozen?” 48-Uurs levering, maar daar zijn jullie nu al 5 dagen overheen. Dus wanneer krijg ik het nu binnen? “Woensdag mijnheer.” Nou, ik hoop het, bedankt. Klik … tuut…tuut…tuut…

Diezelfde avond zie ik dat mijn bestelling, zowaar met het juiste ordernummer, klaar staat om te versturen. De volgende dag, Dinsdag dus, komt via de website van de verkoper, de opmerking te staan dat het pakket bij de post aangeboden gaat worden.
Die dag verandert de info op de site niet. De postkoets zal wel een lekke band gehad hebben ofzo. Ja, of pijn in één van de hoeven van de paarden. Nou goed, het is Frankrijk tenslotte dus ik maak me er (nog) niet druk over.

Woensdag, ik spring om 8 uur uit mijn bed om de postbode niet te missen…. Nou, zoals we in Den Haag zeggen “lauw kans”, die komt niet vandaag. Dus om een uur of 11 maar eens op de website gaan kijken “hoe het er mee staat”. Uw pakket is verstuurd !!! En dan krijg ik er meteen 3 tracking nummers bij omdat het schijnbaar niet in één doos past. Ik klik op 1 van de trackingnummers, dat pakket ligt ergens stof te vangen in een depot van de post in Parijs-Noord. Het tweede pakket ook, maar het derde pakket is nog niet ingevoerd, het heeft wél een trackingnummer, maar nog geen locatie. De Fransen weten niet waar het uithangt….. Wat is er nog meer nieuw??

Wordt wederom vervolgd.
Nico.

Als ik word aangehouden door de Franse Gendarmerie spreek ik ineens niet zo goed Frans meer, zenuwen zal ik maar zeggen. Dus alles bij elkaar heeft die smurf niets tegen mij kunnen ondernemen. Wél probeert hij mij nog even te laten blazen, standaard procedure… Als dat blaasding ook adrenaline zou kunnen meten zit ik zwaar in de problemen, maar het verschiet niet van kleur. Met een welverdiende waarschuwing mag ik weer verder.

Daar gaat hij, die smurf !!

Rustig aan sukkel ik naar huis in de bloedsnelle Z3, de frustratie staat inmiddels 2 huizenblokken hoog, zelfs het open dak van de Z3 brengt geen verlichting. Thuis gekomen duik in direct de schuur in, ik wil de rest van de aanwezigen niet met mijn woede belasten.

Wat zou mijn vader gedaan hebben vraag ik me af. Ondanks dat hij een bouwbedrijf had, had hij voordat de 2e wereldoorlog uitbrak dieselmotorentechniek gestudeerd.
Ik stel me voor hoe het vroeger bij ons thuis ging, vloekend en tierend liep hij door het huis. Iedereen had overal schuld aan en in het algemeen beschaafd Haags boorde hij zijn auto net zover de grond in als dat die erbovenuit stak en alle aanwezigen ook. Ik besluit dat dit géén optie is….

Dus…. de kat uit mijn boortjeskoffer gejaagd en met een 6mm boor ga ik het afgebroken stuk draadeind te lijf. Dat gaf meer rook dan metaalsplinters en na een minuut is ook dat boortje rijp voor de vuilnisbak. Hoe is het gloeiende gloeiende gruwels mogelijk!! Als dat boutje van zulke goede kwaliteit is, hoe is het dan mogelijk dat ik het heb afgebroken? Macrodynamisch gemanipuleerd door te veel vezelrijke voeding?? Ja, of teveel alcohol op reguliere basis, dat laatste is het meest waarschijnlijk.

Ik voel de geest van mijn vader bij mij naar binnen sluipen en ik begin hardop te vloeken. In feite brulde ik het hele dorp bij elkaar, en zelfs mijn techno-kat maakte zich, met de staart tussen de benen, uit de voeten. Miki was verstandig genoeg om niets te komen vragen. Gelukkig maar.

Na een aantal nieuwe boortjes gehaald te hebben, voor de prijs waar je in Nederland een complete koffer vol voor krijgt, was het klusje binnen 10 minuten geklaard, even een M8 tap er doorheen en het schroefgat was weer bruikbaar.
Phoe, dat heeft me 3 jaar van mijn leven gekost.

Het monteren van de “nieuwe” benzinetank is niet het makkelijkste wat je je kunt voorstellen, zeker niet als je het alleen doet. Maar in verhouding gaat alles voorspoedig. Alle benzine leidingen weer aangesloten en de pomp uit de oude tank over gezet naar de nieuwe. Eindelijk gaat alles voorspoedig, tenminste…..

Bij het oppakken van de uitlaten zie ik op de bovenkant van de einddempers roest. Hoe kan dat nou?? Die dingen zijn van roestvrij staal!! Eens even kijken hoever die roest heeft ingezet. Ik haal de staalborstel uit de schuur en begin te borstelen. Hoe meer ik borstel hoe groter de gaten in de einddempers worden. Bij nadere inspectie bleken die einddempers er al onder te zitten vanaf de fabriek, de datum van productie staat er doodleuk op: April 1997…. En de productie datum van mijn 7 is eind Mei 1997. ( Eerste toelating op Duits kenteken = 6 Juni 1997. )
Eigenlijk lang niet slecht dat die einddempers het toch 14 jaar hebben uitgehouden.

Maar hoe nu verder, er moeten nieuwe einddempers onder de auto maar die heb ik niet de volgende dag in huis. Ok, dan de oude er nog maar even onder. Via internet vind ik nieuwe einddempers in Duitsland en heb deze ook meteen besteld. Boysen, nog nooit van gehoord…. Blijkt dat er op de originele dempers ook Boysen staat, dus zonder het te weten heb ik originele uitlaten besteld. En doe er nog een paar moffen bij !!! Dat schijn je tegen een Duitser niet té hard te moeten roepen…. Bij aankomst, een week later, blijkt dat die moffen uiteindelijk “in der Heimat” achtergebleven zijn.

Goed, voor het moment zit alles weer op zijn plaats, de 7 staat met de achterwielen weer op de grond en dan komt het spannende gedeelte. Ik gooi 5 liter benzine in de tank…. Zou de 7 starten? Zou ik alles goed gedaan hebben?? Of spuit de benzine bij de eerste start uit alle mogelijke aansluitingen??

Wordt vervolgd.
Nico.