Archives for 2012

Iedereen kijkt ernaar uit maar toch met gemengde gevoelens. Dat de zorgverzekeringen duurder worden is geen nieuws meer, dat ook de oldtimer auto’s niet meer onder de vrijstelling van houderschapsbelasting dreigen te vallen houdt menigeen bezig. Vele “voordelen” zullen verdwijnen terwijl het volk niet opgescheept wil worden met een VW Golf waar parmantig een 1.2 liter motortje inzit. Wat wil het volk dan? Brood en gas op de plank! Gas hebben we genoeg, Slochteren is nog lang niet uitgeput al lijkt het dat heel Groningen en Friesland langzaam in het gat wat er overblijft zullen verdwijnen. Van mij mogen alleen het CJIB en de RDW erin verdwijnen als stap in de goede richting, dat stukje van Leeuwarden gaan we toch niet missen maar de RDW is een ander verhaal. Die zijn al een aantal jaren geleden vanuit Veendam verhuisd naar Zoetermeer, jammer. Zo houden we maar één offer over voor het tevreden stellen van de grote gasbel.

Het nieuwe jaar dus, hebben jullie al goede voornemens voor 2013? Stoppen met roken schijnt op nummer 1 te staan, minder alcohol schijnt bij velen ook te leven. Dan stel ik me voor dat je op nieuwjaarsdag rond 2 uur ’s middag’s wakker wordt, met je slaperige kop een sigaret opsteekt en je afvraagt waar die koppijn toch vandaan komt. Langzaam maar zeker, zo halverwege het eerste pilsje, dringt het tot je door dat je het nieuwjaarsconcert gemist hebt en zou stoppen met roken en drinken. Nou ja, dat kan morgen ook nog. Volgens mij is het een slecht plan om goede voornemens te hebben, meestal kan je het toch niet waarmaken. Of dat aan jou als persoon ligt is de vraag.

Minder met de auto op pad gaan, ook zo’n goed voornemen. In plaats van met de auto ’s morgens achter de file aan te sluiten gaan we met de trein. Geweldig idee! Daar sta je dan, 2 januari, het is ijskoud, de pest in omdat je geen sigaretten meer bij je hebt en 3 truien aan om een beetje warm te blijven op dat perron. Overdekt is het niet want dat is op de moderne stations uit de mode, dan komt er een onverstaanbare stem uit de omroepinstallatie die meedeelt dat de trein waar jij toevallig op staat te wachten vertraging heeft. In eerste instantie heb je helemaal niet verstaan wat er geroepen werd maar dan gaan de klapbordjes draaien en de nieuwe vertrektijd van de trein dringt langzaam tot je bevroren hersens door. Nog 20 minuten koukleumen, het gevoel in je tenen is een kwartier geleden al verdwenen, als je aan je oorlellen komt breken ze af omdat ze stijf bevroren zijn, het is zelfs te koud om ergens te gaan plassen ondanks dat de aandrang er wel is. Op onverklaarbare wijze krijg je een ontembare trek in chocolade. Eindelijk komt jouw trein het station binnen rollen, de deuren gaan open maar er stapt niemand uit. Er kan ook niemand meer bij want het treinstel lijkt meer op vlees in blik van Unox dan op openbaar vervoer. Dat komt natuurlijk door de vertraging, de volgende trein zal wel minder vol zijn. En zo sta je daar tot half elf voordat je eindelijk in een trein kan stappen. Langzaam realiseer je dat je niet de enige was met goede voornemens.

Zit je eenmaal in die trein dan hangen daar allerlei luchtjes, omdat je net gestopt bent met roken ruik je die dan ook allemaal! Chanel 5 gemixt met Dior, Nina Richie en Old Spice, ik verzin het niet! Dove, Palmolive en dan heb je er nog steeds mensen bij die gewoon naar zweet ruiken of de avond daarvoor bruine bonen met uien hebben gegeten. In de buurt van de grote steden kan daarbij nog een penetrante knoflooklucht hangen, al met al een onbestemde geur tot aan de voorbestemde bestemming. Kokhalzend vlucht je de trein uit op zoek naar de eerste de beste winkel die sigaretten verkoopt. Dat waren twee goede voornemens tegelijk door de afvoer, de trein ga je nooit meer nemen in het spitsuur en het roken is ook meteen weer op het oude niveau.

Ik begrijp wel waarom mensen vrolijk achter de file aansluiten, je zit warm, muziekje erbij, als het kan een krantje of je gaat mede-filerijders spotten. Heeee, die heb ik nu al drie dagen gezien die rode VW Golf met het 1.2 liter motortje. Je kunt niet begrijpen dat iemand die auto voor zijn plezier koopt maar ergens in je achterhoofd speelt wel dat hij/zij maar één keer per drie weken hoeft te tanken. Automatisch wordt de Golf bestuurder tot milieuactivist gebombardeerd, was het nou nog een 2.0 dan was het leed niet zo groot geweest, de bijtelling is een ander verhaal. In ieder geval beter dan op de trein wachten, dat dan weer wel. Hé, een Jaguar, zou hij het volhouden tot de file over is? Kijk daar, nog een BMW, een 3-tje, welke opties zou die erin hebben? Op de linker baan hoop je dat je langszij kan komen om even naar binnen te kijken maar dat is net niet het geval. Als het doel net bereik lijkt te zijn stopt het verkeer op jouw baan en gaat die andere BMW weer rijden. Ben je na 40 minuten eindelijk bij het doel dan moet je niet vreemd opkijken als er een chagrijnige vent in zit die naar jouw BMW kijkt met een koppie van “proleet, aso en milieuvervuiler”. Positieve reacties krijg je alleen van mede-7-rijders of van vrouwen in het algemeen. Het summum is natuurlijk een vrouw in een 7. Zijn ze jonger dan 23 jaar en blond dan heb je rond 8 uur ‘s morgens statistisch gezien 72,4% kans dat ze net klaar zijn met werken.

De goede voornemens, ze worden je van hogerhand onmogelijk gemaakt. Minder geld uitgeven is een noodzaak, dat is niet je eigen vrije wil, daar heeft de verkwister, uhh de minister van het betreffende ministerie wel voor gezorgd. Roken en drinken is ook duur maar het blijft met mate min of meer betaalbaar. Ik heb ooit een vriendin gehad die zei dat als ik niet zou roken en drinken ik van dat geld makkelijk een Ferrari had kunnen kopen. Op de vraag of zij rookte en dronk was het antwoord: “nee”. Mooi, en waar is jouw Ferrari dan? Op de één of andere onverklaarbare wijze is die relatie de eerste avond al stuk gelopen. Ik wilde een Jaguar voor haar kopen die rookte en zoop, dat viel niet in goede, onbespoten, aarde. Het gevolg was dat niet alleen de aarde onbespoten bleef die avond.

Wees verstandig tijdens de jaarwisseling, doe voorzichtig met vuurwerk want ik wil ook in het nieuwe jaar graag nog lezers overhouden. Let heel goed op kinderen en huisdieren, voorkomen is beter dan genezen. Heb je goede voornemens? Dan kan ik alleen maar zeggen: “Zorg ervoor dat je ze waar kunt maken”!

Een heel gelukkig en gezond nieuwjaar gewenst.

Nico.

Jezus! Ja vader? Het gaat echt fout daar op die bol die ik gemaakt heb in mijn vrije tijd. Oh ja vader? Wat is er aan de hand dan? Ik heb een fout gemaakt mijn zoon, ik heb ze een eigen vrije wil gegeven. Ik heb nog eens geprobeerd om Moses 15 geboden te geven maar die heeft 1 stenen tafel uit zijn handen laten vallen dus er zijn er nog maar 10 over. Ik had beter moeten weten om bij een vondeling, die in een mandje door de Nijl dobberend bij een koninklijk echtpaar belandde, mijn vertrouwen te leggen. Wat moeten we doen vader? Er is weinig dat helpt mijn zoon, ik heb al eens ene Noach een ark laten bouwen en de hele bende onder water gezet. Ik zei dat hij van alle dieren een mannetje en een vrouwtje moest meenemen, toegewijd als hij was heeft hij ook twee muggen meegenomen, rotbeesten. Het beste, mijn zoon, is dat jij naar de aarde gaat en de bevolking van hun zonden gaat redden. Mij best zegt Jezus, maar wat is de opdracht? Je wordt geboren in Bethlehem terwijl het ijskoud is, zo rond de jaarwisseling ongeveer. Daarna doe je wonderen en haal je 12 visser bij elkaar die in je geloven. Moet niet moeilijk zijn want als ze slim geweest waren waren ze geen visser geworden. Leer ze hoe ze moeten schrijven om jouw leven vast te leggen voor het nageslacht. Dan zorg je ervoor dat je de lokale overheid tegen je krijgt en laat jezelf aan het kruis spijkeren.

Jezus heeft echt wel even nagedacht over dit plan, hij is terug naar zijn vader gegaan en heeft twee eisen gesteld. Ik wil er een gewillige vrouw bij, en zo het geschiedde in de vorm van Maria Magdalena. De tweede eis was dat hij na het hele verhaal weer terug naar huis mocht komen. Dat kon maar dat zou dan een ander feest worden. Als verzachtende omstandigheid heeft God twee lieve ouders voor hem uitgezocht, zijn vader zou timmerman zijn zodat hij al vroeg aan hout en spijkers gewend was. Ja leuk, herinner mij er nog maar eens aan, dacht Jezus.

Een ander discussie in de hemel heeft plaatsgevonden voordat het zover was, Jezus vroeg of hun goede vriend Mohammed hierin geen rol zou kunnen spelen maar God had voor Mohammed al een andere taak in gedachten. De andere kant van de wereld zou voor eeuwig aanhanger van hem worden en het Goddelijk driespan met alle mogelijke middelen bestrijden. Een keus moet er tenslotte zijn anders was het zinloos geweest mensen een eigen vrije wil te geven. Jezus denkt er nog eens over na en zegt “Als dat maar niet op moord en doodslag uitdraait”. En juist daarom moet je naar de aarde gaan en jezelf laten martelen. De zonden van alle mensen op je nemen en daarna weer terug naar huis komen.

Er wordt een prettig stel uitgezocht door de aartsengel Gabriël. Bij het eerste stel ving hij bot (was zeker ook visser geweest) maar toen vond hij Maria en Jozef. De Heilige geest had de opdracht het “vieze klusje” te doen. Maria wilde graag een kind en Jozef was thuis niet de moeilijkste als het over “van wie het is” ging. Maria was niet de eerste de beste, zij was nakomelinge van Koning David maar de familie was aan lager wal geraakt. Even lastig was wel dat het paar op weg was naar Bethlehem terwijl ze in Nazareth woonden. Nou ja, dan boeken ze maar een Ibis hotelletje onderweg. De Ibis styles en hotels werden aan het niet getrouwde stel geweigerd, in Ibis budget kon het nog net. Ibis budget was in die tijden niet meer dan onderdak in een stal, wat wij als noodzakelijk ervaren zoals een bad, een bed en een TV was in die tijd een os, een ezel en genoeg stro. Handig als Jozef was had hij in een mum van tijd een wiegje getimmerd Ik weet niet van wie ik het heb maar ik ga ook nooit zonder gereedschap van huis.

De nacht van 24 op 25 December, het is koud en er is een Ibis-stal beschikbaar. Maria had een onbevlekte ontvangenis gehad van de (g)heilige geest en de tijd was gekomen dat de kleine zijn kop de wereld instak. Zijn Goddelijke vader had nog voor vuurwerk en een ster gezorgd zodat een drietal wijzen hem ook terug konden vinden. Eigenlijk waren het er vier maar de laatste had het te druk onderweg om op tijd te komen. In die tijd hadden ze in het huidige Israël een koning die behoorlijk paranoia was, Herodes. Om zijn onmacht als staatshoofd te verbergen duldde hij geen concurrentie en de aankondiging dat er een Jezus geboren zou worden, die koning der Joden zou zijn, maakte hem uitzinnig. Hoe hij het wist is een raadsel maar de 3 wijzen, waarvan er maar één uit het oosten kwam, wist hij te gijzelen. Oh, dacht je dat ze alle drie uit het oosten kwamen dan? Nee hoor, alleen Balthasar kwam van die kant. Casper, die zwarte, kwam uit Ethiopië en Melchior was een Europeaan. Ze moesten de “King of the Jews” vinden en bij hem brengen. In die tijd waren de ondervragingsmethoden nog niet erg geavanceerd en het duurde daardoor tot 6 Januari voordat ze eindelijk bij de bewuste Ibis vestiging aankwamen.

Wat doen die drie wijzen, ook wel koningen genoemd, ze brengen cadeautjes! Ze zijn te laat voor het echte feest maar nog net op tijd om te zien hoe de kerstboom uit de stal gegooid wordt. Door die cadeautjes mogen ze bij ons tot op de dag van vandaag in de kerststal staan ook al waren ze “iets” te laat.

Jezus liet al heel snel van zich horen, de herdertjes lagen bij nachte, zij lagen bij nacht in het veld. Totdat er één of ander schreeuwlelijk zijn mond open deed en ze allemaal wakker maakte. Tja, wat doe je dan? Dan ga je natuurlijk op zoek naar het lawaai waardoor alle schapen zo gefrustreerd raakten dat ze zelfs met de wolven in de buurt een feestje gingen vieren. Oké, het was donker en die schapen hebben de wolven niet herkend. Zo ontstaan dus misvattingen, die schapen waren helemaal niet dol op de wolven maar in de kerstliedjes wordt dan meteen geroepen dat de schapen met de wilde dieren samen speelden in de wei. Vrede op aarde, zou mooi geweest zijn maar de feiten liggen anders. Had je de eerste de beste wolf gevraagd hoe het feest bevallen was had je een diepe burp als antwoord gekregen.

Had je op dat moment Maria gevraagd hoe het bevallen was had je een heel ander antwoord gekregen. Zoiets van ”Jezus, dat deed pijn”! Enfin, de teerling is geworpen, er ligt een taak voor hem die hij al kent maar toch heeft hij de moed om het te volbrengen. Dat is een bikkel, nergens bang voor en in staat om zich als mens te gedragen. Nou ja, buiten een paar wonderen om dan. Daarvoor vieren wij het kerstfeest, om eer te brengen aan de verlosser die geen berg te hoog was en geen zee te diep, die zee liep hij gewoon overheen met zijn eikenhouten sandalen.

Vrede op aarde, zou wel eens tijd worden na 2012 jaar.
Een heel gelukkig kerstfeest gewenst en ik hoop dat ik je niet te veel heb geïrriteerd met mijn versie van het kerstverhaal.

Nico.

Kerstmis.

Tja, het is de tijd van het jaar maar wat moet je er eigenlijk van zeggen? De geboorte van Jezus Christus, het moet toch wel een speciale gozer geweest zijn want hele volksstammen vieren 2012 jaar na dato nog steeds zijn verjaardag. Daar ben ik natuurlijk geen uitzondering op dus we doen vrolijk mee aan de gekte die de feestdagen met zich meebrengen.

Als allereerste wordt er een stuk natuur gerooid en de dennenbomen zijn in maten en soorten verkrijgbaar, van de Noorse blauwspar tot de ordinaire den. Met of zonder kluit, kan je nadat hij 4 weken bij de kachel heeft staan zweten de graat nog in de tuin planten om hem het volgende jaar weer uit te graven en nogmaals 4 weken te mishandelen. Uit ervaring kan ik je vertellen dat het uitgraven maar een aantal malen lukt, op een bepaald moment is het ding zo groot geworden dat er een graafmachine bij moet komen om het boompje uit de grond te krijgen. Tijd voor een kunstboom.

Wat een naaldboom met kerst te maken heeft heb ik door de jaren heen nog niet kunnen ontdekken, aan de oostkant van de middellandse zee groeien die echt niet.
Nee, ook 2012 jaar geleden niet. Dat het er rond eind December wel eens vriest kan ik me voorstellen, een os en een ezel ook wel maar geen den met ballen en lampjes erin. Maakt niet uit, we doen er gewoon zoals “normale” mensen aan mee. De ballen uit de schuur halen en het feest kan beginnen. Nou ja feest, het heeft nogal wat voeten in de aarde voordat het kreng staat. Is die klus eindelijk geklaard dan zijn we weer lief tegen elkaar.

De kerstversiering wordt gestaag uitgebreid. Overal zitten dan ook nog eens lampjes in en we zijn niet de enigen die dat hebben, de afgekeurde kerncentrales in de Elzas worden alweer opgestart om ons van de nodige stroom te voorzien. Kerst vieren heeft zijn prijs, stop er nog maar een reactor staafje bij want de familie van den Bos heeft ook weer kerstversiering. Dat wordt dan weer goedgepraat door te roepen dat kernenergie de schoonste energie is die bijna onbeperkt opgewekt kan worden. Ja hoor, geloof je het zelf? Echter een geheel legale uitleg in de kerstperiode.

De lokale bouwmarkt is gedeeltelijk omgetoverd tot kerstmarkt, alleen de omzet aan verlengsnoeren schiet al door het plafond. Oh ja, doe er ook nog maar een doosje 25 ampère zekeringen bij want we willen natuurlijk niet in het donker komen te zitten. Of de bedrading het allemaal leuk vindt blijft afwachten, wat ik wel weet is dat de kilowatt/uur meter sneller draait dan de gemiddelde ventilator.En dan hebben we met de kerst natuurlijk gasten waardoor ook de magnetron en de elektrische oven tegelijk aanstaan, samen met de vaatwasser en de extra elektrische kacheltjes in de verschillende gastenkamers. Het zal me een klap geven! De rekening bedoel ik.

Nog even over die verlengsnoeren gesproken, die zijn volledig zinloos. Aan alle kerstverlichting zit tegenwoordig zo’n adapter vast die in zijn eentje 3 beschikbare gaten afdekt, dus wat doe je dan? Je prikt in het laatst beschikbare gat nog een verlengsnoer met 5 van die gaten erin. De filosofie achter het adapter gebeuren is dat het veiliger is om de verlichting op zwakstroom te laten werken, er heeft niemand nagedacht over het “in serie zetten” van stroomaansluitingen. En zo wordt in een aantal gevallen de kerstverlichting een “serial killer”. Kerst is het feest van het licht maar zoveel licht dat het huis ervan afbrandt zou ik nu ook weer niet willen.

Ik ben wat afgedwaald geloof ik, het ging over het kerstfeest, de geboorte van de verlosser. Wist je trouwens dat die drie koningen in je kerststal er pas na 6 Januari bij horen? Die waren even de weg kwijt, foutje in de TomTom zal ik maar zeggen. Daarbij kwam er maar één uit het oosten, Bathasar. Die zwarte, Caspar, zou uit Ethiopië gekomen zijn en Melchior uit Europa volgens de overleveringen. Was natuurlijk wel een rotstreek voor ze, wij gooien de kerstboom uiterlijk 6 Januari het huis uit en dat is precies het moment dat die drie aankwamen. Jammer jongens, jullie hebben het feest gemist. Oh wacht even, jullie hebben cadeautjes bij je? Dat is natuurlijk een ander verhaal en daarom mogen jullie tot op de dag van vandaag gewoon in de kerststal staan. Oh ja, officieel waren het magiërs maar wijzen sprak meer tot de westerse verbeelding, daarna zijn ze in kerstliedjes tot koningen verheven.
De vierde wijze, Artaban, heeft alleen een lege stal aangetroffen omdat hij teveel treuzelde onderweg om hulpbehoevende te helpen, hij wordt ook nergens genoemd omdat hij ongeveer drie jaar te laat was voor het feestje.

Ik moet mijzelf even corrigeren, eigenlijk hadden de drie koningen wel degelijk de allereerste versie van een TomTom, er was een ster die hen naar Bethlehem leidde. De ongelovigen zien daar niets in, zoals mijn opa zei: “Het onweerde toevallig boven die stal, dat vertellen ze er niet bij”. Verwijzend naar een kerstliedje wat als tekst heeft: “Daar schoten 3 stralen uiteen.”.

Er zijn wel meer dingen die mij bezig houden, de gedachte over de “onbevlekte ontvangenis van Maria” bijvoorbeeld, degene die dat vrouwtje zwanger gemaakt heeft moet dan wel een echte droogkloot geweest zijn om geen vlekken na te laten. Soort van bevruchten in poedervorm zoals planten dat plegen te doen. Als ik Jozef was geweest hè, dan had ik toch best een hartig woordje met haar gesproken. Geen smoesjes van “dat kwam van de wc-bril”, als ze die al hadden tenminste. Buiten dat, wat doet zo’n vrouwtje op het herentoilet? Maria: “Ja maar het is heilig lieverd”, Jozef: “ohhh, dan is het goed schat”! Ik kan je uit ervaring vertellen dat een zwangerschap voor bijna alle vrouwen heilig is, daarbij zou ik niet zo’n makkelijke geweest zijn als Jozef . Volgens mij heeft Jozef als timmerman zelf ook wel wat aan de weg getimmerd, een soort van winterschilder maar dan met spijkers. Ja het zat er al vroeg aan te komen voor die kleine. Hout, spijkers, daar hebben we weer een ander feestje van gemaakt.

Het kerstfeest heeft voor de gelovigen onder ons een diepere betekenis dan een kerstboom die in de 19e eeuw uit Duitsland is overgewaaid en het rijk maken van de lokale middenstand. Voor andere gelovigen heeft kerst geen enkele betekenis maar voor een paar daagjes extra vrij van het werk hoor je niemand klagen. Eigenlijk is het in deze moderne tijd, waar integratie en acceptatie op een hoog niveau staan ongepast om de verjaardag van Mohammed niet te vieren. Weer een extra vrij dagje erbij.

Deze tekst is niet bedoeld om welke geloofsovertuiging dan ook in verlegenheid te brengen, het tegenovergestelde is meer van toepassing.

Hoe dan ook, in deze periode van het jaar moeten we over de gehele wereld in vrede kunnen leven. Als het kan de rest van het jaar ook, ik denk dat ik daarvoor een té idealistisch beeld heb van hoe het zou moeten.

Een geweldig goede kerst gewenst,
Nico.

Het is eind Februari als de gereviseerde startmotor met garantie binnenkomt, uit Engeland natuurlijk! Terwijl het sneeuwt, vervangen we het kreng, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet zo ongeveer gynaecoloog zijn om er met je handen tussen te komen om alle benodigde moertjes en boutjes los te maken. En dan nog uitvinden hoe je het ding moet draaien en keren om het eruit te kunnen nemen. Laat staan de “nieuwe” er weer in te frummelen. Vanwege de kou wisselen we elkaar af, een witte laag sneeuw geeft een heel ander uiterlijk aan mijn zwarte 7. Ik moet zeggen dat een “two-tone” kleur de 7 echt niet zal misstaan, maar het is koud!! Toch ben ik wel gecharmeerd over het effect wat de sneeuw op mijn 7 heeft dus laat ik Dean lekker verder klunzen terwijl ik mijn 7 bewonder. Dit is vele malen beter dan een photo-shop maken, dit is live!

Ineens hoor ik een behoorlijke klap achter me en een paar Engelse kreten die niet voor vertaling vatbaar zijn, Dean is van zijn stoel gevallen waar hij tot voor kort opstond om de startmotor vast te zetten. De 5 stond op assteunen omdat er een paar bouten aan de onderkant in moeten. In zijn val breekt hij heel relaxed met zijn lompe lichaam een paar brandstofleidingen af. Tja, daar kan je jezelf niet aan vasthouden als je wegglijdt.
Wat een debiel idee ook om een startmotor te vervangen als het sneeuwt! Alles goed met je Dean? Niks gebroken wat al niet eerder gebroken is geweest? Er is niet veel over wat hij op een bepaald moment in het verleden niet gebroken heeft, dus de kans dat hij iets anders heeft gebroken is vrij klein. Feit is wel dat de startmotor erin zit maar er nieuwe onderdelen moeten komen voor de brandstof toevoer. Rijden kan hij er voorlopig nog niet mee.

Ik leen hem maar weer eens een auto, ditmaal de Citroën C5 want de Volvo had ik inmiddels verkocht, dus dat was geen optie meer. Wat hebben we nodig? Een simpel plastic T-stukje wat op de brandstoffilter zit. Dus onze Franse BMW dealer maar weer eens gebeld, natuurlijk was het er een dag later dan beloofd. Dean belt niet van te voren, die stapt gewoon in de auto en verwacht dat het er is. Erg hardnekkig dat grenzenloze vertrouwen van hem. Enkele dagen later moet hij weer terug naar Engeland en ik naar Nederland, ja ja we reizen wat af. Het T-stukje is de volgende dag wel aanwezig en als je dacht dat het alleen het T-stukje was heb je het mis. Ook al het slangen gedoe zit er meteen aan vast voor het grappige prijsje van een kleine 70 euro. Om nu meteen te roepen dat BMW de onderdelen onnodig duur maakt op die manier is mogelijk niet juist. Aan de andere kant, wat mag een stukje plastic kosten?

Nou ja, over de prijzen van onderdelen mogen we niet zeuren, we rijden wel in geweldige auto’s. Inmiddels ben ik naar Nederland vertrokken en Dean zet het er zelf even in, dat was op zich ook niet zo moeilijk. Wat hij ook probeert de 5 wil niet starten, dezelfde avond krijg ik dan ook een telefoontje van een wanhopige Dean.
Geen probleem voor het moment man, neem de C5 maar mee naar Engeland. Ik waarschuw hem nog even dat de voorbanden van de C5 niet top meer zijn en wens hem goede reis.

Twee dagen later, telefoon uit Engeland. Dean is weliswaar in zuid-Londen aangekomen met de C5 maar bij het oprijden van de ferry had hij geen grip meer in de sneeuw. De douanier aan de Franse zijde van het kanaal had even zijn collega’s en de politie aan de andere kant op de hoogte gesteld van het tractie probleempje. Gevolg was dat hij aan de overkant werd aangehouden en de voorbanden van de C5 werden afgekeurd om verder mee te rijden. Gelukkig kreeg hij 24 uur om er nieuwe op te laten zetten. Goed, ik wist dat de zijkanten van de banden volledig weg waren maar dat was geen probleem voor de Franse APK. Zolang de slijtribbel van een band niet gelijk ligt met het profiel in het midden is dat hier geen enkel probleem. In Engeland, en ik denk in de rest van Europa ook, is dat wél een probleem.

Ik ben al lang en breed terug in Frankrijk maar geen spoor van Dean. Net zoals de aanhanger was ik zonder het van te voren te weten de C5 vier weken kwijt. Het weer klaart op en de 20 centimeter ijs die zich in ons zwembad gevormd had begon zowaar te smelten. Ik onderneem een poging om naar Dean zijn huis te rijden en zijn 5 aan de praat te krijgen. No way!! Na een aantal malen starten had de diesel zichzelf moeten ontluchten en aanslaan, niets van dat alles. Ik besluit de accu eruit te halen en thuis aan de lader te leggen. Alles gaat lekker en ik neem de minpool los, begint me dat ding toch te krijsen zeg! Juist, het alarm werkt nog prima en is bij deze weer eens getest. Dat de kippen van de buurman 3 weken van de leg zijn boeit me niet zo erg, het is tenslotte mijn buurman niet.

Wordt vervolgd,
Nico.

Piet heeft lang lopen denken
Wat hij aan jullie moet schenken.

Ja ja, ik weet het maar ik moet ergens beginnen hè.

Hier is alles BMW
Dacht Piet gedwee

Niet al te sterk.

Zo’n nieuwe i3 met electromotor
Geen cylinders maar een stator en rotor.

Gaat al iets beter.

Een stekker als brandstofpomp
Maakt niet uit, als je er maar komt
– Met de stekker in je hand
– Kom je niet eens door het hele land
Het plezier is daardoor wat bedompt

Niet getreurd
De Sint heeft een nieuw tijdperk open gesleurd
– Maakt niet uit hoe lang de laadtijd is
– Met een radius van 160 km zit je altijd mis
In de toekomst wordt er een grotere batterij in gepleurd

Die oude man met schimmel tussen de benen
Begeeft zich niet over straten met stenen
– Milieuvriendelijk is hij wel
– Ook al stinkt dat paard het meeste van het stel
Die bijtelling gaan ze niet van hem stelen

Een pakje onder de kerstboom
Sorry, verkeerde suikeroom
– Zal toch geen BMW zijn?
– Maak eens open voor de gein
Jawel hoor, het ding loopt ook nog op stroom

Wat een ellende
Als je alles al hebt gehad voordat je dit kende
– Moet eerst drie dagen aan de lader
– Sinterklaas, verklaar je nader!
Ach kind, nu moet je zonodig rijden, ik vond je leuker toen je nog rende.

Al drie keer weggestuurd van school
En je eet nog steeds geen bloemkool
Als Sint heb ik goed geschoten
Je spontaan op het netwerk aangesloten
Trek nu niet zo een smoel
Iedereen vindt het onwijs cool

Rijmpjes en limmerikken, het was niet geweldig hè. Dan maar een heel echt Sinterklaas verhaal. Hierbij een stukje uit mijn verleden.

Hebben jullie ook zo’n hekel aan Sinterklaas? Nou ik wel. Je maakte als kind een lijstje en stuurde het “naar Spanje”, Of je deed het in je schoen en hoopte dat het de volgende ochtend weg zou zijn. Dat briefje aan de Sint in ruil voor hetgeen wat je daarin gevraagd had, maar het was nooit helemaal wat je wilde. Een autoracebaan werd automatisch een Dinkey Toy en het magische zwaard waar je de meester op school wel eens een lesje mee zou willen leren werd een pijpje met snoepjes van onbestemde smaak.

Klinkt het bekend? Oké, bij jullie thuis is de crisis ook niet ongemerkt voorbij gegaan dus. Hoe je het ook wendt of keert er is altijd wel een soort van crisis. Als kind heb je daar geen boodschap aan maar ouders schoten al in de stress als er op de TV verteld werd dat Sinterklaas het volgende weekeinde in Nederland zou aankomen. En ik mijzelf maar afvragen waarom mijn vader in die periode van het jaar altijd zo laat thuis kwam. De beste man moet zich klem gewerkt hebben om de cadeautjes voor die schijnheilige te kunnen betalen.

Sinterklaas heeft nog steeds een groot boek waar iedereen instaat, wat er precies over mijn vader in staat weet ik niet maar hij kreeg altijd een stropdas. Mijn moeder moet wel een heel erg slecht mens geweest zijn, die kreeg nooit wat van Sinterklaas. Of ik heb die zijden lingerie setjes gemist waardoor ik er op negenjarige leeftijd nog een zusje bij kreeg. Had ik niet om gevraagd hoor!

Elke avond opnieuw die winterpenen naast de kolenkachel leggen voor het paard, mijn schoen, twee sigaretten erbij want in die tijd mocht Piet nog roken van zijn baas. Een bakje water want het paard had dorst van al dat gesjok over de daken en elke keer hetzelfde verlanglijstje voor de Sint. Daarbij moest er ook een liedje gezongen worden, “Makkers staakt Uw wild gebraak” en “Sinterklaasje kom maar binnen met je slaaf, want we zijn allemaal nog even braaf.”. De originele versie was door mijn vader verbannen want knecht rijmt op slecht. De Sint was een bovennatuurlijk mens, hoorde alles, had nooit dorst, rookte niet en had geen trek in winterpenen, had ook geen moeite met slaven. Mijn vader ook niet maar hij noemde ze werknemers. De Sint kon volgens mij ook niet goed lezen want in plaats van die drie miljoen gulden die ik gevraagd had lagen er de volgende ochtend een handje chocolademuntjes in mijn schoen. De Sint had beter die winterpenen opgegeten, dat is goed voor je ogen! Ik weet zeker dat hij mijn briefjes had gevonden want ze waren elke ochtend weg. Achteraf niet zo gek als de kolenkachel er naast staat. Die drie miljoen gulden waren natuurlijk door de schoorsteen ook in het vuur beland. Wel vreemd dat de chocolade nooit gesmolten in mijn schoen zat. Smaakte nergens meer naar omdat ik op jonge leeftijd al last had van zweetvoeten. Ja precies, vies hè!

Op 4 december 1961 had ik besloten om wakker te blijven en live mee te maken wat er met die winterpenen, het water en de sigaretten zou gebeuren. Het belangrijkste was natuurlijk mijn verlanglijstje, hoe zou die zwartjoekel van een Piet die te pakken krijgen door de nasmeulende kolenkachel heen. Vol verwachting klopt mijn hart. Mijn vader en moeder gingen vroeg slapen die avond dus ik had geluk. Het was me al gelukt om tot 11 uur ’s avonds stil in mijn bed te blijven liggen en niet in slaap te vallen. Dit mysterie moest gewoon opgelost worden. Nu moet je voorstellen dat we 2-hoog achter woonde in het schilderswijk van Den Haag en mijn kamer niet meer dan een grote kast in het geheel voorstelde. Wat we wel hadden waren heel veel deuren, eigenlijk te veel om de oppervlakte van het gemeentewoninkje te rechtvaardigen. Een bad of douche hadden we niet dus de Sint kon niet door de ontluchtingskokers komen.

20 Minuten nadat mijn ouders naar bed gegaan waren deed ik een voorzichtige poging om zo stil mogelijk de huiskamer binnen te komen. Het huisje was zo klein dat ik mijn vader al in de gang bomen kon horen omzagen. Ja, hij snurkte nogal. Hij zou zomaar het paard hebben kunnen laten schrikken. Ik sluip de woonkamer binnen in het stikke donker, de kolenkachel gloeit nog na. Dat is mijn oriëntatiepunt, maar ja, er stond nog een fauteuil in de weg. Na met het derde meubelstuk in ongenadige aanraking gekomen te zijn hoor ik het snurken van mijn vader even stokken. Na tien tellen mijn adem inhouden en vooral niet bewegen hervat het vertrouwde geronk uit de slaapkamer van mijn ouders zich. Pfff, dat was een opluchting.

Op handen en knieën kroop ik naar de kolenkachel, zien deed ik niets maar mijn handen voelde dat de winterpenen verdwenen waren, het bakje water leeg was en toen zette ik het op een brullen. De Sint was al geweest! Het interesseerde me helemaal niets wat er in mijn schoen zat, ik had het grote moment gemist! Klik, daar gaat het licht aan en mijn moeder staat met de handen in haar zij in de deuropening van de ouderlijke slaapkamer. “Wat doe jij nou?” vroeg ze. Het duurde 20 minuten om een paar woorden te zeggen tussen het snikken door, het kwam er op neer dat ik Sinterklaas gemist had. Mijn moeder heeft me getroost en mij verzekerd dat de Sint de volgende avond, op 5 december, een mooi cadeau zou brengen. Teleurgesteld ging ik terug naar bed, het blijft een rotstreek dat mijn vader en moeder Sinterklaas heel goed kende en ik hem, samen met zijn gekleurde medewerker, gemist had.

De volgende ochtend ging ik naar school, wel nog even de chocolade guldens uit mijn schoen gevist voor ik die aantrok en in mijn zak gestoken. Volgens de juffrouw moesten we stil zijn en hard doorwerken, alleen dan zou Sinterklaas in hoogsteigen persoon misschien wel eens de klas in kunnen komen. Ik was er klaar voor, het bewijs van zijn bezoek de avond daarvoor had ik in mijn broekzak en ik zou hem eens grondig ondervragen hoe laat hij de vorige avond bij ons thuis geweest was. Er werd op de deur geklopt, hard geklopt en zacht geklopt kon je vergeten. Daar kwam de puntmuts binnen hoor, samen met die viezerik van een Piet die niet eens de moeite had genomen zichzelf te wassen nadat hij de avond daarvoor door al die zwarte schoorstenen was gekropen. De kolen van de kachels zaten schijnbaar nog in zijn pofbroek want hij stond te springen als een gek.

Toen kwam mijn kans om het mysterie voor eens en voor altijd op te lossen, ik mocht bij de Sint op schoot. Hij vroeg me of ik braaf geweest was het afgelopen jaar waarop ik zei dat hij dat toch allemaal in zijn boek had staan? Nou dat boek was even niet als bewijsstuk aanwezig en ik vroeg hem hoe laat hij de avond daarvoor bij ons naast de schoorsteen had gestaan. In paniek riep hij zijn kolenboer, “Hoe heet je ook alweer?” Nico Sinterklaas, en ik vind het niet leuk dat ik U niet gezien heb gisteravond. “En waar woon je dan jongen?” Als U dat niet weet krijg ik vanavond helemaal niks, kwaad liep ik weg. Piet probeerde de pepernotenvertroetelaar er nog maar eens in te gooien maar voor mij was het gedaan. De Sint wist niet eens waar ik woonde.

Vanaf dat moment heb ik een grondige hekel aan Sint en Piet gekregen, ze wisten helemaal niets en dan zeker die drie miljoen gulden die ik al drie weken gevraagd had dezelfde avond komen langsbrengen. Nee hoor, het was gedaan. En dan kom je er als 5 jarige achter dat niets is wat het moet voorstellen, poppenkast is dan nog realistischer. Dat het hele leven zo in elkaar zit kom je pas veel later achter.

Hierbij roep ik alle ouders op om eerlijk te zijn tegen hun kinderen, die kleintjes vinden veel eerder uit dat het nep is als dat je wilt toegeven. Dat wil overigens niet zeggen dat je zoon en/of dochter niet zit te wachten op die iPhone5 op 5 december. Wacht ik trouwens ook nog steeds op, net als op die drie miljoen gulden.

Na dit verhaal vraag je jezelf misschien af waarom ik drie miljoen gulden gevraagd had, het antwoord daarop is heel persoonlijk. Ik kon met mijn moeder niet goed opschieten van kleins af aan, met drie miljoen gulden hoefde mijn vader niet meer te werken en kon zodoende thuis blijven voor mij. De dromen van een kind, sommige dromen komen uit maar op een heel ander moment dan dat je het echt nodig hebt.

Triest? Ik? Nee hoor. Een heel erg fijne Sinterklaas gewenst,
Nico.

Er gaan een paar maanden voorbij zonder noemenswaardige problemen met de E39 diesel turbo totdat Dean mij vraagt of ik zijn service indicator kan resetten omdat hij de olie ververst had. Natuurlijk kan ik dat, kom maar even langs. Het eerste wat mij opvalt is de rode stip in het instrumenten cluster naast de mijlenteller. Ik vraag hem of het hem ook opgevallen is, nee dus. Nou, ik weet niet wat jouw Engelse uitvinder heeft gedaan maar dit is niet zoals het hoort. Zijn gezicht is één groot vraagteken. Nou, laten we de computer maar eens opstarten en de service indicator resetten. Dat gaat zonder enig probleem maar daarna wil ik toch wel eens weten of er via de software iets te vinden valt wat de rode stip verklaart. Daar kom ik even niet makkelijk achter, mijn concentratie wordt keer op keer onderbroken omdat Dean wil weten wat er staat. Het programma is in het Duits, ik begrijp het perfect maar om elk woord in het Engels te vertalen hindert mij een beetje. Af bello, lig en blijf! Deze keer werkt de hondentraining niet en ik sluit het programma af.

Dean is tevreden en die rode stip kan hem niet boeien, zijn auto is zoals hij het hebben wil. De service indicator is gereset en hij is blij. Als hij een staart had gehad stond hij te kwispelen, het mankeerde alleen aan brokjes voor het beest.

Enige tijd later vertrek ik naar Nederland, en tijdens het verblijf in mijn vaderland waar ik mijn moedertaal kan spreken, nog zuster ondernemingen en neven inkomsten heb door gebroederlijk nichten te koppelen krijg ik een telefoontje van Dean. Zijn auto wil niet meer starten. Startmotor overleden, rust in vrede. Vreemd dat je RIP (rest in peace) direct begrijpt maar dat er op geen enkele grafsteen in Nederland RIV staat. Eigenlijk slaat het helemaal nergens op, alsof de doden oorlog gaan voeren. Maar goed, zijn 5 moet met de hulp van een plaatselijke “depanneur”, een bergingsbedrijf, terug gebracht worden naar zijn huis in het gat zonder brood. De depanneur zag er wél brood in en heeft de 5 op zijn wagen getakeld aan de draagarmen van de ophanging. Hij had geen vertrouwen in het sleepoog wat er door de fabriek bijgeleverd is. Zijn redenatie is dat hij er al vaker een bumper vanaf getrokken heeft en het sindsdien altijd zo doet. Ja maar…. Dit is een BMW !! Geen Frans gefrutsel !

Opvallend is trouwens wel dat Franse auto’s alleen een sleepoog aan de voorkant hebben, aan de achterkant is er niets wat er ook maar een beetje op lijkt te vinden. Dat zegt mij genoeg over Franse auto’s, een andere auto slepen behoort bij voorbaat niet tot de mogelijkheden. Volgens mij is dat expres gedaan om de depanneurs meer rede tot bestaan te bieden en daardoor een opening hebben om belachelijke prijzen in rekening te brengen. De verzekering betaalt, ook in het geval van Dean, ondanks dat hij een Engelse verzekering heeft. Blijft een vreemd volk die Engelsen, ze wonen hier maar alles is Engels, velen rijden wel met een Frans kenteken maar het stuur zit nog steeds aan de verkeerde kant. En ik maar denken dat alleen de Friezen eigenwijs zijn. Ik rij regelmatig met auto’s waarbij het stuur aan de rechter kant zit en ik kan je vertellen dat het verschrikkelijk onpraktisch is in rechts verkeer. Denk even aan inhalen en langs je voorganger kijken of er iets aankomt, of uit een parkeervak wegrijden en proberen te zien of de weg vrij is. Tegen de tijd dat je iets ziet ben je de hele linker kant van je auto al kwijt.

Het rechts sturen en zitten is regelmatig aanleiding tot hilarische taferelen bij de Franse tolpoortjes, vooral als de bestuurder alleen in de auto zit. Als je gewoon links zit kan je al vrij moeilijk bij de kaartjesautomaat en het is altijd weer een verrassing hoe de bestuurder dat gaat oplossen. Sommigen kruipen gewoon door de auto, in z’n vrij zetten, handrem aantrekken en klauteren maar. Schichtige bewegingen van bestuurders die op een verkeerde manier in aanraking komen met de handrem en daarna hun hoofd tegen het dak stoten zijn geen uitzondering. Dan het raampje naar beneden, de leukste zijn natuurlijk de auto’s zonder electrische ramen. In een onmogelijke positie slingeren aan die hendel en dan verder klauteren naar de automaat die al een paar minuten met het kaartje klaar staat. Als het goed regent is het kaartje nat en schijnbaar erg glad, velen laten het dan ook uit hun handen vallen. Waait het dan ook nog dan kan je pas echt lachen. Dan moeten ze uiteindelijk toch uitstappen maar de tolpoortjes zijn niet zo breed, een deur openen geeft slechts enkele decimeters ruimte om uit te stappen. En dan tussen de andere kaartjes die er liggen zoeken welke van hem was. Er staat gewoon op die automaten dat je op de knop kunt drukken voor een nieuw kaartje maar de Engelsen willen niet begrijpen wat er in het Frans bij die knop geschreven staat. Je hebt ook uitvinders die ruim voor de automaat stoppen en uitstappen, alleen dan heeft het systeem geen auto gedetecteerd en komt er geen kaartje uit. Over het betalen zal ik maar ophouden, dat is vaak nog erger.

Waar was ik gebleven? Oh ja, de draagarm rechts is met het optakelen met een klap van het rubber gescheiden maar Dean kan de eerste 2 weken geen meter rijden. Dus hij heeft de klap wel gehoord maar weet niet wat voor schade dat heeft aangericht. Soort van hij heeft de melk horen klotsen maar hij weet niet waar de tepel hangt. Die uier van een depanneur heeft het goed verziekt, weigert echter om daar verantwoording voor te nemen. Ik ben inmiddels weer terug in Frankrijk, Dean heeft op mij gewacht om een nieuwe startmotor te bestellen omdat hij niet zeker is van zichzelf.

Wordt vervolgd,
Nico.